ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ Ο ΜΟΥΡΙΝΙΟ

Θέλεις να παρακολουθήσεις μπάλλα. Τι άλλο; Πας στο γήπεδο, στήνεσαι στην τηλεόραση για να σε πάρει το παιχνίδι. Να σε κερδίσει με την ποδοσφαιρική του δράση, με το ρυθμό του, με τις φάσεις του. Όχι, λέει το βαμπίρ Μουρίνιο. Σύμφωνοι, υπάρχει ο Θεός, το καλό, το φως, όμως υπάρχει και ο δικός μου αφέντης, ο Διάβολος, το κακό, το σκότος.

Δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια μετριότητα. Όχι, βέβαια. Μόνον τυχαίος δεν είναι ο Μουρίνιο. Το επιβεβαιώνει η πορεία του σαν προπονητής. Αυτός, μόνον αυτός, περισσότερο από κάθε άλλον, στέκεται με επιτυχία και αντιμετωπίζει με αποτελεσματικότητα όλους τους θεούς του αγνού ποδοσφαίρου.

Το άτομο με προκαλεί. Είναι στην κορυφή, παίζει με τις ομάδες αιχμής του πλανήτη και παίζει για πάρτη του. Ούτε για την ομάδα του, Ρεάλ είναι αυτή, Τσέλσυ, ούτε για το ποδόσφαιρο. Ήταν μια ύβρις, αυτό που διέπραξε την προηγούμενη εβδομάδα στην Μαδρίτη. Δεν ξέρω τίποτα, δεν μ' ενδιαφέρει τίποτα, σας έχω χεσμένους όλους, το μόνο που στοχεύω είναι το μηδέν. Μη φάω γκολ από την Ατλέτικο.

Σκληρός. Ωμός. Κανένα συναίσθημα. Καμμία αγάπη, κανένας έρωτας για το ποδόσφαιρο. Ακόμα και ο Θεός, όταν χρειάστηκε να στείλει έναν άγγελο στον Αδάμ και την Εύα, σ' έναν τέτοιο ανέθεσε την αποστολή. Σ' έναν Μουρίνιο. “Πάρτε δρόμο από τον Παράδεισο, τσακίδια” είπε ο εξολοθρευτής άγγελος Κυρίου στους πρωτόπλαστους.

Διαβάστε ακόμα:

Αγγελος του σκότους, ο Μουρίνιο