ΣΕ ΤΗΛΕΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ... ΑΡΑΒΙΔΗ

Μου έκανε φοβερή εντύπωση το πόσο κομψοί εμφανιζόντουσαν στο Ουέμπλεϋ οι ποδοσφαιριστές του τελικού κυπέλλου Αγγλίας. Το είχα μπανίσει από τότε που η κρατική τηλεόραση, το 1970, άρχισε να μεταδίδει ζωντανό κάθε χρόνο τον τελικό.

Βγαίνανε, που λες, στο γήπεδο οι δύο ομάδες κι όλοι οι ποδοσφαιριστές λες κι είχαν έρθει κατ' ευθείαν από την κομμώτρια. Φρεσκοξυρισμενοι και φρεσκοκουρεμένοι, άλλοι μακρυμάλληδες, άλλοι με αφέλειες στο μέτωπο, άλλοι με κούρεμα πεζοναύτη. Όλοι στην τρίχα, όμως.

Η κάμερα θέλει μπάνικα πλάνα. Το παιχνίδι το γνωρίζουν πολύ καλά οι ποδοσφαιριστές. Ειδικά σήμερα που κυκλοφορούν τα περίεργα τατουάζ και οι καλλιτεχνικές κομμώσεις.

Δεν υπάρχει δράση αγωνιστική στο γήπεδο, το θέαμα υποτονικό, ψιλομάπα; Ο σκηνοθέτης θα ψάξει καμιά γκόμενα στην εξέδρα. Έναν πολύ γνωστό, ποδοσφαιριστή, προπονητή, τραγουδιστή. Κι αν το πρόσωπο του αγώνα δεν βρίσκεται στην ενδεκάδα, ο σκηνοθέτης θα το ζουμάρει για να πιάσει εκφράσεις.

Είναι στον πάγκο ο Ρούνυ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χάνει γκολ. Τι «λέει» το ύφος του Ρούνυ; Λυπάται που η ομάδα χάνει, μήπως σκέπτεται πως αν έπαιζα μέσα εγώ δεν έχανε.

Είδαμε πολύ... Αραβίδη στο ντέρμπυ της ΑΕΚ με Ολυμπιακό. Ποιος Ρούνυ και Ιμπραϊμοβιτς.

Με εξαντρίκ κόμμωση ο κυνηγός της ΑΕΚ στον πάγκο «έπαιζε» στην κάμερα, γνωρίζοντας ή όχι, το πρεσάρισμα που του έκανε ο σκηνοθέτης του συνδρομητικού καναλιού.

Θέμα! Το θέμα! Γιατί έπαιξε ο Πέκχαρτ που τον είχε τελειωμένο ο Κετσπάγια. Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ο τηλεοπτικός Αραβίδης, μάλιστα με νέο look, με πολύ προχωρημένη κόμμωση. Η καλύτερη του σκηνοθέτη.

Διαβάστε ακόμα:

Φαρμάκι νταηλίκι στην ΑΕΚ από Ολυμπιακό