ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ «ΡΙΞΕΙΣ» ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ!

Στα 12 χρόνια του το κορίτσι γίνεται κανονική γυναίκα, και πριν συμπληρώσει τα 13 έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται οριστικά ότι είναι διαφορετικό φύλο από τον άνδρα, ότι έχει πια γυναικεία υπόσταση. Όπως η μάνα της θα γεννήσει, αφού προηγουμένως μπει στον κύκλο της ερωμένης, της συζύγου.

Κάπως έτσι ξεκίνησε να τα λέει ο Κλήμης όταν τον επισκέφθηκε στο ιατρείο του η Λένα. Ένας άνδρας και μια γυναίκα που ποτέ δεν ήρθαν κοντά, παρ' ό,τι γνωριζόντουσαν για χρόνια. Ο γιατρός φίλος του συζύγου της Λένας, που χώρισαν μετά από 12 χρόνια. Κλήμης και Λένα συναντήθηκαν τις προάλλες, τυχαία, μετά από τόσο καιρό, και είπαν να τα πουν, σε καφέ, στα όρθια, κάπου στο κέντρο της Αθήνας.

- Δεν είμαι καλά, Κλήμη. Αισθάνομαι να με ρουφάει η ζωή, η δουλειά, τα δυο παιδιά μου, μια καθημερινότητα που με αδειάζει ψυχολογικά..., γι' αυτό με βλέπεις αλλαγμένη.

«Αλλαγμένη; Για μένα παραμένεις γκόμενα!...» της λέει με αθώο χαμόγελο. «Να, στο λέω σήμερα, δεν μου επιτρεπόταν όσο ήσουν γυναίκα του Δημήτρη να σου δείξω ότι ήσουν ο κρυφός μου πόθος...».

- Αστειεύεσαι!

«Αν σου πω ότι υπέφερα που τόσο μου άρεσες, αλλά δεν μπορούσα να σε φλερτάρω...» της ρίχνει κι αυτή την ατάκα ο Κλήμης με τρόπο πάντα ανάλαφρο.

Συμφώνησαν να τα ξαναβρεθούν οι δυο τους, φιλικά, όχι ''επιστημονικά''. Ο ψυχολόγος Κλήμης και η Λένα, όχι ως πελάτισσα, όχι ως «ασθενής» που την έπνιγε συχνά μια κακοδιαθεσία, μία ίσως σε προκαταθλιπτική φάση, μια αδυναμία να αντλεί χαρά και ικανοποίηση από τη ζωή.

Είναι στον επαγγελματικό του χώρο, όμως γρήγορα ανάμεσά τους φτιάχτηκε ένα κλίμα ξένο απ' εκείνο που υπήρχε όταν συναντιώντουσαν οικογενειακά. Του μίλησε, λοιπόν, για τον εαυτό της, έκανε ένα «πέρασμα» από την παιδική της ηλικία μέχρι σήμερα. Εκείνος διαπίστωσε ένα «κενό ζωής» στην πορεία της, ότι δεν βίωσε κάποια πράγματα στον καιρό τους. Ότι στα 14 δεν έκανε την «επανάστασή» της, να κοντραριστεί με τους γονείς της, να αρχίζει να μακιγιάρεται, να πίνει σφηνάκια στις ντίσκο. Στα 15 της δεν φίλησε αγόρι για πρώτη φορά, στα 16 της δεν έχασε την παρθενιά της, στα 18 δεν απόλαυσε τον πρώτο της οργασμό.

«Αυτό που έχω να σου πω είναι μόνον ένα, Λένα. Δεν έχεις το δικαίωμα να εγκαταλείψεις τον εαυτό σου, να σε πάρει από κάτω. Ως γιατρός λέω ότι έγινες ένα τραίνο που όλο καθυστερημένα φθάνει στον προορισμό του, αν πράγματι φθάνει, τελικά. Σου λείπει το σεξ..., αυτό είναι το φάρμακό σου».

Στη συνέχεια μιλούσαν σα δυο παλαιοί γνώριμοι, όπως πράγματι ήταν, αναθυμόντουσαν προηγουμένως στιγμές της παρέας τους. Πριν τον αποχαιρετήσει του είπε αφηρημένα. «Θα μου έκανε καλό να τα ξαναπούμε...».

Την έπιασε από το μπράτσο: «Θα το ήθελα κι εγώ, όμως όχι σαν γιατρός που θα σε αναλάβει...».

- Τι εννοείς, τον ρώτησε με μια χαριτωμένη έκπληξη.

«Εννοώ ότι μου είναι δύσκολο να είμαι μαζί σου, χωρίς να σε πάρω στην αγκαλιά μου...» της λέει με νόημα, αλλά πάντα με τόνο εύθυμο.

- Κλήμη! Είσαι παντρεμένος...

«Ναι, είμαι παντρεμένος, αυτό αφορά εμένα, όχι εσένα...».

Ήθελε να την πάρει, όμως χωρίς να την πρεσάρει. Σύμφωνα με την τακτική που επέλεξε θα την άφηνε να... αποφασίσει εκείνη. Αφού ο γιατρός Κλήμης της υπέδειξε ποια «θεραπεία» να ακολουθήσει, δηλαδή να φροντίσει... σεκουαλικά τον εαυτό της, και περίμενε τη δική της κίνηση προς τον παλιόφιλο Κλήμη, τον κολλητό του πρώην συζύγου της.

Η τέχνη να «ρίξεις» μια γυναίκα είναι εκείνη όπου απλά, με τον πιο ταιριαστό σ' αυτήν τρόπο, να της δείξεις ότι μπορείς να της προσφέρεις ό,τι της λείπει. Ό,τι έχει ανάγκη, και η ίδια να αισθάνεται σιγουριά, όχι ένοχη, όχι άπιστη, όχι κλέφτρα συζύγου άλλης.

Τρεις νύχτες η Λένα σκεπτόταν τον Κλήμη, την ανοικτή του πρόσκληση στο κρεβάτι. Την επομένη του τηλεφώνησε.

 

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί κονομάει περισσότερα η πόρνη από την πωλήτρια