ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Ό,τι παίζει σήμερα, πιο σωστά, ό,τι κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας είναι φρέσκα κουλούρια. Δηλαδή; Η τηλεόραση, ο σινεμάς, το αυτοκίνητο, το κομπιούτερ, το τηλέφωνο, ο ηλεκτρισμός, το αεροπλάνο, το facebook, όλα αυτά είναι κόλπα που ανακαλύφθηκαν πριν 10 και 50 χρόνια, πριν 100 και 200 χρόνια. Γι' αυτό σου λέω φρέσκα κουλούρια.

Τι είναι, ρε, τα 100 και τα 500 χρόνια; Τ;iποτα δεν είναι στην αιωνιότητα. Ένα ανύπαρκτο, ένα μη μετρήσιμο μέγεθος είναι τα χίλια και τα δύο χιλιάδες χρόνια. Απλά, έτυχε εσύ να σκάσεις μύτη σε μια εποχή όπου η τεχνολογία “αυτοδιασύρεται”! Δηλαδή; Δεν προλαβαίνει να κυκλοφορήσει το νέο μοντέλο π.χ. σ' ένα γκάτζετ ή σε κινητήρα υποβρυχίου και ήδη τα εργαστήρια έχουν πακετάρει το επόμενο μοντέλο, που είναι ανώτερο από το προηγούμενο.

Ο πατέρας δυο παλαβωμένων τύπων, ο Αντουάν Λυμιέρ τους μετέδωσε το «μικρόβιο». Ποιο; Αυτό του κινηματογράφου. Σα σήμερα στις 13 Φεβρουαρίου, το 1894, οι δυο γιοι του πήραν βεβαίωση της ευρεσιτεχνίας τους στην κινούμενη εικόνα. Αυτό σημαίνει κινηματογράφος. Το κόλπο που γράφει την κίνηση. Εξ ου και σινεμά, σινεματογράφος.

Χθεσινό γεγονός, μόνον 123 χρόνια πριν. Μετά από ένα χρόνο φτιάξανε την πρώτη ταινία, και στις 28 Δεκεμβρίου του 1895 προβλήθηκε η πρώτη ταινία με εισιτήριο. Ακολούθησε του βωβού ο ομιλών κινηματογράφος, μετά ο έγχρωμος, ο σινεμασκόπ, ο τρισδιάστατος και όλο στο ψάξιμο.
Τους είπα “παλαβωμένους” τους δύο αδελφους Λυμιέρ, τον Λουί και τον Ωγκύστ. Δεν γίνεται να βρει κάτι κάποιος χωρίς τρέλα μέσα του. Ποτέ. Όλοι οι εφευρέτες δεν είχαν ύπνο στη ζωή τους. Σκεφτόντουσαν πώς θα τους βγει, αν θα τους βγει, αυτό που ήταν κολλημένο στο μυαλό τους.

Διαβάστε ακόμα:

Ζούσε για τον καθρέπτη, άφοβη στο θάνατο