Ο Νο1 ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Αλ Καπόνε και Τζων Ντίλιγκερ. Αυτά ήταν τα δύο τεράστια ονόματα του αμερικάνικου υποκόσμου, που λειτουργούσαν το θρύλο του κακοποιού στις σκέψεις μας πιτσιρικάδες, όταν ακόμα φορούσαμε κοντό παντελόνι. Και τους «θαυμάζαμε» στα μαυρόασπρα έργα στο σινεμά, για την περιπετειώδη ζωή τους, για τα ''κατορθώματά'' τους.

Τζων Ντίλιγκερ, ο δολοφόνος. Γεννήθηκε αυτός που έγινε. Δεν υπήρχε δύναμη να τον εμποδίσει. Μιλούσε το χαλασμένο του αίμα. Μέγας και σήριαλ ληστής τραπεζών. Δεν ησύχαζε με τίποτα. Αυτή ήταν η δουλειά του. Με τη συμμορία του την έπεφτε στις τράπεζες. Να τον κυνηγάει η αστυνομία κι αυτός ενώ είναι στο φεύγα και το ξεφεύγα από την μπατσία, αν έβρισκε στο δρόμο του μια τράπεζα, δεν της χαριζότανε.

Η έννοια “Δημόσιος Κίνδυνος” ταυτίστηκε με το πρόσωπο του John Dillinger, που γεννήθηκε σα σήμερα, στις 22 Ιουνίου, το 1903, και το FBI τον είχε επικηρύξει με το φανταστικό, τότε, ποσό των 10.000 δολαρίων. Όταν μετέφερε τη δράση του στο Σικάγο, στο Βατικανό του οργανωμένου εγκλήματος, η αστυνομία συγκρότησε ειδική μονάδα, την «ομάδα Ντίλιγκερ» για να τον συλλάβουν.

Και να τον έπιαναν, που τον έπιαναν αρκετές φορές, δεν τον είχαν στο χέρι, τελικά. Πάντα έβρισκε τον τρόπο να δραπετεύσει. Απίστευτες, μυθιστορηματικές είναι οι κοπάνες του από τις φυλακές. Και πάλι από την αρχή! Νέες ληστείες τραπεζών. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.

Έχουν να το λένε πόσο γλυκός, πόσο ευχάριστος ήταν σ' όλους τους ταμίες τραπεζών όταν τους λήστευε. Ποιος; Αυτός που δεν τον κυττάς κατά πρόσωπο αν είσαι λογικός άνθρωπος. Μάτι δολοφόνου στυγνού, δύσκολα να αντέξεις δέκατο του δευτερολέπτου να σταυρωθεί το βλέμμα σου με το δικό του.

Λέγεται ότι τελικά δεν τον καθάρισαν. Ότι η εξόντωσή του ήταν μαϊμού, για να προστατευθεί το γόητρο της Αστυνομίας, που δεν μπορούσε να κάνει ζάφτι τον Τζων Ντίλιγκερ, έναν γκάγκστερ με αρκετές πλαστικές εγχειρήσεις στο πρόσωπο, για να μην τον παίρνουν πρέφα. Ο πατέρας του δεν ανεγνώρισε τον 31χρονο σκοτωμένο γιο του, όταν κλήθηκε να δει το πτώμα του, και γιατί είχε άλλη φάτσα από τις επεμβάσεις, και γιατί το ύψος του νεκρού δεν είχε σχέση με το ζωντανό Ντίλιγκερ.

Διαβάστε ακόμα:

Ο πόλεμος βοηθά τις εφευρέσεις