ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΡΜΕΣ ΕΦΥΓΕ Ο ΒΑΡΔΗΣ
Την ημέρα του θανάτου του Αντώνη Βαρδή έγραψα ότι πέθανε ένας Άνδρας με άλφα κεφαλαίο. Ένας γνήσιος μάγκας. Ένας δώστης. Που έδινε, που βοηθούσε τον άλλον. Ε, αυτός ο Άνθρωπος, με άλφα κεφαλαίο, γεμάτος αλήθεια και ανθρωπιά, έφυγε πικραμένος, σα σήμερα 2 Σεπτεμβρίου πέρυσι. Πικραμένος όχι γενικά και θεωρητικά από τους ανθρώπους, αλλά ειδικά και συγκεκριμένα απ' εκείνους τους οποίους είχε βοηθήσει.
Έτσι είναι η ζωή, θα πεις. Ναι, έτσι είναι. Το ότι έτσι είναι δεν σημαίνει ότι θα αποδεχθούμε αυτή την πραγματικότητα. Ότι δεν θα την καταδικάσουμε.
Σε κάποια φάση, λοιπόν, ο Αντώνης Βαρδής είχε στριμωχθεί. Έμπλεξε με τα δικαστήρια, κινδύνευε το σπίτι του για λόγους οικονομικούς, εφοριακούς. Πέρασε μαρτύρια ο άνθρωπος. Κι όμως! Κανένας από τους φιρμάτους τραγουδιστές που είχαν οφεληθεί τα μέγιστα από τον Αντώνη Βαρδή δεν προσφέρθηκε να βάλει ένα χέρι. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ! Μ' αυτό το παράπονο έφυγε το παλληκάρι.
Σου έδωσε, ρε, τραγούδι έτοιμο για σουξέ. Τραγουδάρα. Τι είναι τα ποσοστά του συνθέτη μπροστά στην κονόμα του τραγουδιστή; Τίποτα, σχεδόν.
Μάλιστα, κύριε. Ούτε ένας.
Διαβάστε ακόμα: