ΒΡΕ, ΜΑΛΑΚΑ, ΚΕΡΔΙΣΕΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΛΑΧΕΙΟΥ!
Είναι τόσο της πλάκας ο άνθρωπος. Μιλάμε πολύ σοβαρά. Το ότι δίνει μια ξεχωριστή σημασία στην πρωτοχρονιά, το ότι γιορτάζει μια συγκεκριμένη ημέρα είναι μια ακόμα απόδειξη, μάλιστα πανηγυρική, ότι ο εγκέφαλος που κουβαλάει η συντριπτική πλειοψηφία των δίποδων είναι μονοκύτταρος οργανισμός, αμοιβάδα, και χειρότερα.
Ο άνθρωπος – πρόβατο μοιράζει το χρόνο σε έτη, λες και είναι οικογενειακή πίτσα στα 12 και παρακαλάει να φύγει το καταραμένο 2017 και να ‘ρθει το επόμενο, μήπως σταθεί πιο τυχερούλικο το 2018. Μιλάμε ότι έχεις να κάνεις με φελό, έτσι;
Είναι ανίκανος ο άνθρωπος να αντιληφθεί την αξία της στιγμής, να ζήσει το τώρα, το σήμερα, μ’ όλο του το Είναι. «Ζει» για το αύριο, για το μεθαύριο. Λες και κάποιο μικρόβιο μέσα του, σκέτος υποβολέας θεάτρου, του ψιθυρίζει ότι φταίει ο χρόνος, όχι το ίδιο το άτομο, γιατί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις δικές του απαιτήσεις.
Αυτή η στάση του ανθρώπου απέναντι στο δώρο της ζωής είναι η μεγαλύτερη ύβρις. Πρόσεξε. Η πιθανότητα να γεννηθεί κάποιος, να ανοίξει τα μάτια του όταν θα ξεμυτήσει στον πλανήτη κι όχι να εξαφανιστεί ανάμεσα στα δισεκατομμύρια σπερματοζωάρια στα αχαμνά του πατέρα του, είναι μια στα 200 εκατομμύρια.
Αντί, λοιπόν, ο ηλίθιος να συνειδητοποιήσει ότι με τη γέννησή του κέρδισε ήδη τον πρώτο αριθμό του λαχείου και να δει τι θα κάνει, δηλαδή πώς να χαίρεται τη ζωή του, ξοδεύει το λάδι στο καντήλι του με παπαριές καμαρωτές.
Διαβάστε ακόμα: