ΤΑ ΓΑΡΥΦΑΛΛΑ ΕΦΕΡΑΝ ΤΙΣ ΤΣΟΝΤΕΣ

Υπάρχει δικτατορία σε μια χώρα. Και λοιπόν; Ο πολύς κόσμος δεν έχει πάρει χαμπάρι. Μιλάμε σοβαρά. Εννοώ δεν νοιώθει ενοχλημένος. Ανατρέπεται η δικτατορία, συνήθως όχι από τον λαό, διότι πάντα ο λαός συμβιβάζεται με οποιοδήποτε καθεστώς, και επιτόπου επιβάλλεται η δημοκρατία. Πάλι το ίδιο. Δηλαδή; Ο πολύς κόσμος δεν έχει πάρει πρέφα ότι ζει σε κοινωνία δημοκρατική.

Κάνω αυτές τις σκέψεις με αφορμή ότι στις 25 Απριλίου, σα σήμερα το 1974, έγινε, λέει, “η επανάσταση των γαρύφαλλων” στην Πορτογαλία. Και την είπαν έτσι διότι οι φαντάροι είχαν βάλει στις κάννες των όπλων τους ένα γαρύφαλλο. Ούτε ο λαός έκανε την επανάσταση, ούτε οι φαντάροι, οι οποίοι κινήθηκαν με εντολές των αξιωματικών τους.

Εθνική γιορτή είναι η 25η Απριλίου και τούτη την ημέρα βγήκαν τα τανκ! Όχι να κάνουν παρέλαση, αλλά για να ανατρέψουν την χούντα! Άγρια μεσάνυχτα, στις 4 χαράματα. Έτσι είναι, με άρματα μάχης κάνεις στρατιωτική δικτατορία, αλλά και κοινοβουλευτική δημοκρατία. Καμία χούντα δεν έπεσε με διαδηλώσεις, πολυτεχνεία και συνθήματα.

Ποιο ήταν το πρώτο που θα σημείωνε ο παρατηρητής αμέσως μετά την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, μετά την πτώση της 48χρονης δικτατορίας του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία; Γέμισαν τα περίπτερα από τσοντοπεριοδικά που κυκλοφόρησαν σε μια νύχτα. Σα λυσασμένοι οι Πορτογάλοι αγόραζαν περιοδικά με τολμηρές φωτογραφίες γυμνών κοριτσιών.

Τρεις μήνες αργότερα, τι σύμπτωση!, έπεσε και η χούντα στην Ελλάδα. Η δικτατορία στην Ισπανία τελείωσε το 1975 με το θάνατο του Φράνκο. Έτσι οι Ισπανοί παρακολουθούσαν πλέον το el clasico χωρίς το... φόβο της χούντας.

Διαβάστε ακόμα:

Ούτε κανονική χούντα φτιάξαμε