Γκαλοπ, ο ορισμος της λαικης αναξιοπιστιας

Δεν αποκλείεται να σκάσει σήμερα ένα ακόμα γκάλοπ. Σε κάποιο από τα κυριακάτικα μαγαζιά. Έτσι είναι. Δεν θα τα πεις “φύλλα” σήμερα. Δεν πουλάνε μόνο φύλλα από χαρτί, σου χώνουν στο νάυλον και CD, και DVD και κουπόνια για το σουπερμάρκετ, και λαχνούς, λαχείες, λοταρίες για ένα μάτσο χιλιάρικα στους τυχερούς. Μιλάμε για γκάλοπ, όμως. Που σήμερα, σου λέει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεφεύγει μία μονάδα μπροστά, χθες προηγούνταν μία μονάδα η ΝΔ. Αυτή η δουλειά γίνεται με τις σφυγμομέτρησεις του κόσμου. Ειδικευμένες εταιρείες, όπως ο γιατρός παίρνει την πίεση της κυρίας Σουλτάνας, έτσι και το γκάλοπ μετρά τον σφυγμό την κοινής γνώμης. Και είπαμε. Κάθε εβδομάδα, ρε και κάθε μέρα να τραβάς μια δημοσκόπηση θα σου δίνει αποτέλεσμα διαφορετικό. Νούμερα διαφορετικά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο κόσμος είναι αναξιόπιστος. Τι άλλο να σημαίνει; Ότι ο κόσμος, οι πολίτες, οι ψηφοφόροι αλλάζουν άποψη, κόμμα. Πολύ εύκολα. Και άσε τους μαλάκες να κατηγορούν τα κόμματα και τους αρχηγούς τους ότι είναι έτσι και γιουβέτσι.
Άρθρο πρώτο. Τα γκάλοπ είναι καθαρά. Γνήσια. Κανένας δεν τα αμφισβητεί. Και από την πλευρά της κυβέρνησης, και από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Αρέσουν, δεν αρέσουν τα γκάλοπ, οι πάντες τα αποδέχονται διότι δεν πέφτει ματσαραγκιά.
Άρθρο δεύτερο. Εδώ είμαστε. Γιατί κάποιοι αλλάζουν, μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα, τις προτιμήσεις τους; Από το ένα κόμμα στο άλλο. Μία τα'χουν με τον Σαμαρά, την άλλη με τον Τσίπρα. Και, μάλιστα, αυτό γίνεται όχι ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ. Όχι, βέβαια! Σήμερα μουντζώνουν τον πρωθυπουργό ή, τον άλλον της αντιπολίτευσης, γιατί κρίνουν ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δεν τους συμφέρει. Ότι θα γίνει δύσκολη η ζωή τους μ'αυτόν ή, μ'εκείνον πρωθυπουργό.