Σχετικα
"ΦΙΛΑΘΛΟΣ"
Του Αποδυτηριάκια το όχημα...
Από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του ο «ΦΙΛΑΘΛΟΣ» έδειξε…, να το πούμε έτσι απλά…, ότι δεν θα είναι μια συμβατική αθλητική εφημερίδα. Ένα ακόμα παραδοσιακό οπαδικό έντυπο… Και το λιγώτερο που μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί είναι ότι ο «ΦΙΛΑΘΛΟΣ» ήταν μια τολμηρή, μια αιρετική, μια ανατρεπτική εφημερίδα… Ήταν αληθινά το εντελώς «κάτι άλλο», μια εφημερίδα που χωρίς υπερβολή έκανε τομή. Και φώτιζε θέματα και δρόμους ολότελα απερπάτητους στο παρελθόν από τα ΜΜΕ.
Το μέγα όπλο του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ», όπως όλοι συμφωνούν, είναι ο θρυλικός Αποδυτηριάκιας, ο ταιριαστός στο πνεύμα τούτης της εφημερίδος, η οποία από την πρώτη ημέρα της εκδόσεως της δεν θεωρεί ξεκομένη από την πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα τα διαδραματιζόμενα στο λεγόμενο αθλητικό χώρο.
Προσκυνητής της αρμονίας και μύστης του Μέτρου…
Ένα. Ο Αποδυτηριάκιας είναι…, τι είναι; Μετά από 29 χρόνια κάθε ημέρα, μα κάθε ημέρα παρών με τη δική του στήλη στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» είναι πολύ εύκολο να πεις τι είναι. Αν και πιό σωστά το ερώτημα έπρεπε να διατυπωθεί αλλοιώς…, τι ΔΕΝ είναι ο Αποδυτηριάκιας;
Ο Αποδυτηριάκιας, λοιπόν, δεν είναι με το λευκό. Ούτε, όμως, και με το μαύρο. Ούτε με το μαυρόασπρο, ούτε με το ασπρόμαυρο. Τότε, τι βιόλα βαράει; Είναι με το μαύρο. Και με το άσπρο.
Αυτός είναι ο Αποδυτηριάκιας. Δηλαδή; Αναλύει την υιοθέτηση ή, την απόρριψη είτε του μαύρου, είτε του άσπρου, όχι για να υποστηρίξει κάτι, όσο για να φωτίσει σκέψη. Υπεράνω της αξίας του χρήσιμου, του ηθικού, του θείου, κατά τον αποδυτηριάκια το μακράν Νο1 αγαθό είναι η ικανότητα της σκέψεως.
Δυο. Ο Αποδυτηριάκιας είναι κριτικός. Επικριτικός. Πρώτα, στον κόσμο, όμως. Τον λαό, όπως τον λένε. Απευθυνόμενος όχι στις μάζες, αλλά σε άτομα, σε άτομο, χαρακτηρίζει τον αναγνώστη σα μαλάκα, σα χιμπατζή, σα δίποδο. Ίσως επειδή τέτοιοι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί ταιριάζουν στους περισσότερους…, ίσως πάλι, επειδή ο Αποδυτηριάκιας έχει απαιτήσεις από τα άτομα, όσο και να κατανοεί τη τραγωδία τους να είναι καταδικασμένοι να λειτουργούν σα μέρη του συνόλου.
Ασφαλώς ο Αποδυτηριάκιας παίζει στην Υπερβολή…, μέχρι τα όρια της τερατολογίας. Γιατί, όχι; Αυτός ο μύστης του Μέτρου, ο προσκυνητής της συμπαντικής Αρμονίας, ο μέγας εχθρός του ψέματος, εύκολα γίνεται γκουρού παραμυθάς και δεν διστάζει να περπατήσει πέραν των άκρων, πέραν της φαντασίας.
ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ
ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ (Γράφει από τον Παράδεισο)
Ποιος σατανάς είναι ετούτος;
Τον Αποδυτηριάκια που πρωτογνώρισα εγώ τον έκαψαν ζωντανό μετά από συνοπτική διαδικασία της Ιεράς Εξετάσεως. Κι αυτός ο σύγχρονος και διαχρονικός, με την πρώτη ματιά στα γραφτά του…, θα πεις…, είναι περιθώριο, θέλει να παραμείνει στο περιθώριο και, κυρίως, επιδιώκει να σκανδαλίσει, να αιφνιδιάσει. Δεν είναι έτσι, όμως…
Λέει πράγματα ο κύριος Αποδυτηριάκιας που δυστυχέστατα δεν τα είχαμε κάν πλησιάσει εμείς και, μα τους Θεούς, πιθανότατα τώρα, στην άλλη μας ζωή, να μην τα σκαλίζαμε αν δεν μας τα έχωνε στο πρόσωπο τούτος ο σατανάς…
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (Γράφει από τον ουρανό απάτητου δάσους)
Ο εραστής του σκιρτήματος των αναγνωστών
Έχει την αξία του το Νόμπελ που μου απενεμήθη και που πράγματι αποτελεί αιώνια δικαίωση ενός στοχαστή, καλλιτέχνου, επιστήμονος, πολιτικού, ανθρωπιστού. Πόσο, όμως, με την πνευματική τους παραγωγή και την εν γενεί δράση τους βοήθησαν τις κοινωνίες, πόσο ανέβασαν τα άτομα της ανωνυμίας όλοι οι βραβευθέντες με Νόμπελ;
Ο Αποδυτηριάκιας έδειξε δρόμο και όραμα στου αναγνώστες του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ». Το πιο σπουδαίο είναι την προσφορά του Αποδυτηριάκια την ένοιωσαν, τη ρούφηξαν, την αναγνώρισαν οι πιστοί λάτρεις του…, κι αυτό φαινόταν στις απίστευτα μαγικές, μεθυστικές επιστολές τους. Είναι ένα φαινόμενο αυτό. Είναι ένας τίτλος τιμής. Να καταφέρει ανθρώπους απλούς, χωρίς δουλεμένη σχέση με το χαρτί και το καλαμάρι, να τους κάνει υμνογράφους! Να επικοινωνούν μαζύ του με γραφτά δροσερά και λυρικά.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ (Γράφει από την Κόλαση)
Ιαβέρης και Αποδυτηριάκιας.
Ζηλέυω τον Αποδυτηριάκια. Στον αιώνα δεν ξανασυνάντησα μέγα καλλιτέχνη τόσο αλήτη όσο αυτός. Όλοι οι μαλάκες, γεννημένοι λαϊκιστές του κερατά, πήραν το μέρος του Γιάννη Αγιάννη και μόνον αυτός ο άτιμος ο Αποδυτηριάκιας σα να είχε εκβιάσει νταηλίκι την ευλογία μου, συνέλαβε την αγωνία και την ηθική του Ιαβέρη… Ζυγίζω κάθε λέξη μέσα από τον τάφο μου…, η Ευρώπη κτίσθηκε τα τελευταία 200 χρόνια στηριζόμενη στο δημόσιο λειτουργό Ιαβέρη, χωρίς του οποίου τη συμβολή δεν θα μπορούσε να διαπρέψει ο αυτοδημιούργητος Αγιάννης.
ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ (Γράφει χωρίς το σεντόνι του…)
Σε μονοπάτια σκοτεινά, κατηφορικά…
Είναι ποιητής ο Αποδυτηριάκιας. Ποιεί την κοροϊδία…, το παλληκάρι δουλεύει τον κόσμο, χωρίς να βγάζει την ουρά του…, δηλαδή κάνει πλάκα και στον εαυτό του. Έχουμε να κάνουμε με τον απόλυτο αντιήρωα… Δεν σου ζητάει δικαίωση, τιμές, αμοιβές ο Αποδυτηριάκιας και δεν έχει πρόβλημα να τον πεις πράκτορα, άπιστο, ξευτυλισμένο, άρρωστο. Προσωπικά, όπως αρκετοί αναγνώστες του, επηρεάστηκα τόσο από τα σεντόνια του, που κινδύνευσα να μπω, μόνος δίχως την παρέα του…, σε μονοπάτια επικίνδυνα, κατηφορικά, κατασκότεινα… Σε κάποια φάση, όμως, πέταξα το σεντόνι, ντύθηκα πάλι με τα δικά μου ρούχα και τον Αποδυτηριάκια τον παίζω από μακρυά…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ (Γράφει πίσω από το μπερντέ…)
Πρώτος και λαοφιλέστατος μετανάστης!
Στα αρχίδια μου…, που λέει και πολυχρονεμένος σας Αποδυτηριάκιας, ο μεγαλύτερος εχθρός της ιστορικής μου πορείας. Τον κύριο, λοιπόν, τον γράφω κανονικά, όσο κι αν με ξεμπροστιάζει σε κάθε ευκαιρία. Εγώ ο Καραγκιόζης είμαι αθάνατος και θα συνεχίζω να είμαι ζωντανός κι όχι μια σκιά, μάλιστα σαν πρωταγωνιστής στο ξευτυλέ Θέατρο της Ελλάδος.
Δεν του κάθεται με τίποτα του Αποδυτηριάκια και δεν θέλει να το χωνέψει ότι εγώ ο Καραγκιόζης, από Ανατολή μερηά προερχόμενος, είμαι ο πρώτος μετανάστης στην Ελλάδα που αγαπήθηκε από τον κόσμο, μάλιστα από την πιτσιρικαρία. Οι Έλληνες, με πρώτους τους κουλτουριάρηδές, γουστάρουν εμένα τον ανεπρόκοπο και τεμπέλη, τον ξυπόλυτο και λεχρίτη, τον αρχιψεύταρο, το λαμόγιο…
Άστον να λέει ο μοσιού Αποδυτηριάκιας που μ’ έχει αναδείξει στη πρώτη βρισιά στην Ελλάδα… Στα παπάρια μου.
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Γράφει από το βήμα της Βουλής…)
… Δεν είναι και μπαλκονάτος, όμως
Ναι, πράγματι έχω δηλώσει στη Βουλή και καταγράφηκε στα πρακτικά του ελληνικού κοινοβουλίου, ότι θεωρώ την πολιτική σκέψη του Αποδυτηριάκια σαν την πιο σημαντική στην εποχή μας. Ναι, πράγματι σε μια αθλητική εφημερίδα μπορείς να διαβάζεις τις μείζονες αναλύσεις για το πολιτικό γίγνεσθαι στο τόπο μας…, με την υπογραφή του Αποδυτηριάκια. Σεντονάτος ναι, όμως όχι και μπαλκονάτος.
ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ (Γράφει από τη βιβλιοθήκη του Βατικανού…)
Χωρίς την ευλογία των αρχικαντηλανάριων…
Εκτός από την κριτική του για το βιβλίο μου Το Όνομα του Ρόδου δεν έχω διαβάσει Αποδυτηριάκια…, δεν κυκλοφόρησε ακόμα μεταφρασμένος. Απ’ όσα, όμως, μου έχουν πει Έλληνες φίλοι έχω φτιάξει γι’ αυτόν μια εικόνα μοναχού, έξω και μακρυά από μοναστήρι… Και πώς το γραπτό του είναι σημειολογικό σχολείο γνώσης, όχι ευλογημένης από τους αρχικαντηλανάφτες του σκότους.
ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ (Απόσπασμα ομιλίας του στο Χάρβαρντ…)
… Στα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων
Ο,τι είχα να καταθέσω για το φαινόμενο Αποδυτηριάκιας τα έχω αποστείλει εκεί όπου μου ζήτησαν την εκτίμηση μου… Δεν μου επιτρέπεται να γνωστοποιήσω οτιδήποτε… Όχι, δεν γνωρίζω εάν και μετά από πόσα χρόνια τελικώς θα κοινοποιηθεί στα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων το συμπέρασμα για την εν γένει παρουσία του κύριου Αποδυτηριάκια.
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ (Γράφει από τα αποδυτήρια της Επιδαύρου)
… Ούτε σταγόνα από δηλητήριο
Αυτόν τον κερατά που κρύβεται πίσω από τα ψευδώνυμο Ο Αποδυτηριάκιας τον παραδέχθηκα όταν πρώτος και μόνον αυτός μου ξεβράκωσε την εμπάθεια μου… Δεν περίμενα ποτέ ότι τελικώς θα σκάσει μύτη γραφιάς ταλαντούχος και δωρισμένος με την τρέλλα της δημιουργίας αλλά και χωρίς τη χολή στα κείμενα του, στην κριτική του…
Ο άτιμος ο Αποδυτηριάκιας…, και χαλάλι του όσα πήρε και από μένα, και από τη μαστοριά τη δική μου…, όσα χρόνια τον διαβάζω δεν κατάφερα να τον τσακώσω ποτέ βρεγμένο, ούτε με μια σταγόνα από την κολυμπήθρα των δηλητήριων…
Πήδηξε κόσμο από τη στήλη του στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» ο άθεος καριόλης, ρεζίλεψε άτομα, πόνεσε, μάτωσε με την πένα του, που άλλοτε ήταν κατσαβίδι, άλλοτε φαλτσέτα, φώτισε την ατέλεια του ανθρώπινου γένους, μπήκε και σε εκτάρια φυλαγμένα από ηλεκτροφόρα καλώδια… και τα έκανε όλα αυτά ξεπερνώντας τα όρια τα δικά μας, χωρίς καν να ακούσει τα κοχλάζοντα μαύρα υγρά μέσα του… Δούλεψε το νυστέρι στο κρεββάτι του ασθενούς έτσι διότι διαφορετικά δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην αποστολή του.
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΓΑΜΑΛΙΗΛ (Γράφει από το υπόγειο του Ναού του Σολομώντος)
… Όταν εξεδιώχθη από το Θιβέτ
... Σύμφωνα με τα απόκρυφα κείμενα μας ο Αποδυτηριάκιας πρωτοεμφανίσθηκε στην αυλή του Φαραώ, την εποχή των Πυραμίδων, όμως έγινε γνωστός στο ιερατείο όταν πριν από 1.316 χρόνια εξεδιώχθη από το Θιβέτ… Στη σημερινή του διάσταση, όπως παίζει μπάλλα στην εφημερίδα «ΦΙΛΑΘΛΟΣ» μας είναι αδιάφορος… Το εννοώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Ομιλεί από το Α΄Νεκροταφείο…)
Δυστυχώς δεν ήταν αντίπαλος μας…
Έχω την τιμή να είμαι μακράν ο πρώτος «πελάτης» του Αποδυτηριάκια, όπως ο ίδιος χαρακτήριζε έτσι τους ήρωες που «χρησιμοποιούσε» προκειμένου να περάσει τη σκέψη του, όχι μόνον την πολιτική σκέψη…
… Με εξαίρεση κάποιες ελάχιστες φορές, ειλικρινά, δεν ένοιωσα άσχημα για όσα διάβαζα σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου… Όπως, ελπίζω, αντιλαμβανόταν ο Αποδυτηριάκιας τη δική μου καύλα να κάνω το παιχνίδι μου μέχρι το τέλος της παρτίδας, έτσι κι εγώ κατανοούσα την επιθετικότητα του, την πιο σκληρή, την πιο ωμή που γνώρισα σαν πολιτικός… Απλά, το δυστύχημα για μένα ήταν ότι ο Αποδυτηριάκιας, που έφθανε να με κάνει ρόμπα, δεν ανήκε στους κομματικούς μας αντιπάλους.