ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΠΑΡΤΣΑ, ΜΕΤΑ ΤΟ 3-1 ΤΗΣ ΡΕΑΛ

Δεν γίνεται χωρίς προπονητή, πολύ περισσότερο όταν είσαι Μπαρτσελώνα. Η καλύτερη ομάδα στον κόσμο, να είσαι, με παικταράδες, με λεφτά, με κόσμο, με brand name ακτύπητο, δεν πορεύεσαι χωρίς τον προπονητή. Είναι σα να βγαίνει στη σκηνή ολόκληρη ορχήστρα, βιολιά και κλαρίνα, πιάνα και ταμπούρλα, όποιος μουσικός ήχος παράγεται από πνευστά και κρουστά, και να απουσιάζει ο μαέστρος. Η λέξη προέρχεται από το μάστορα, μάλλον είπαμε τον τεχνίτη, τον μάστορα έτσι, απο τη λέξη μαέστρος.

Έχασε στη Βαρκελώνη από την Ρεάλ η Μπαρτσελώνα με 3-1 και αποκλείστηκε από το κύπελλο. Έχασε μία νίκη και έναν τίτλο, έτσι πάει. Γιατί; Έχει πρόβλημα η ομάδα. Και πριν λίγες μέρες έχασε 2-0 στο Μιλάνο από την Μίλαν. Είπαμε. Δεν γίνεται χωρίς προπονητή. Σωστή επιλογή ο Βιλανόβα, ο βοηθός του Γκουαρντιόλα, όμως το παλληκάρι του κλήρωσε ο καρκίνος. Του έπεσε το αντιλαχείο.

Σχολή πάει να φτιάξει η Μπαρτσελώνα και στους προπονητές. Όχι μονάχα φυτώρια, τμήματα υποδομής για την καλλιέργεια ταλέντων ποδοσφαιριστών. Η μισή εντεκάδα της έχουν βγει από τα τσικό. Και μετά το πείραμα Γκουαρντιόλα, ποντάρισαν στην περίπτωση του Βιλανόβα. Και επειδή η ποδοσφαιρική βιομηχανία εξελίσσεται, μήπως θα δούμε λίαν συντόμως και το άλλο. Σχολή παραγόντων! Γιατί, όχι; Όπως μία ομάδα θα επενδύει και θα επιμορφώνει ποδοσφαιριστές και επίσης αυριανούς προπονητές, να κάνει το ίδιο και με τα στελέχη της εταιρείας.

Ο Γκουαρντιόλα έφυγε, πήγε στην Μπάγερν και άσε τους άσχετους να λένε τι τον ήθελαν τον Ισπανό, γιατί να τον πληρώνουν τόσο ακριβά, όταν και χωρίς τον Πέπ η βαυαρική ομάδα το'χει στην τσέπη το πρωτάθλημα! Ποιός ασχολείται με το πρωτάθλημα;

Στη βιομηχανία, κύριοι μαλάκες, δεν σ'ενδιαφέρει η πρωτιά, αλλά οι πωλήσεις. Η Μπάγερν αποφάσισε να αλλάξει τη φιλοσοφία του γερμανικού ποδοσφαίρου! Δεν μας πάει, σκεφτήκανε, μέχρι εκεί που θέλουμε να παμε, ο τρόπος, η σχολή του γερμανικού ποδοσφαίρου. Και μπορεί μία ομάδα, η Μπάγερν να απογερμανοποιήσει τη μπουντεσλίγκα, να εξευρωπαϊσει, να “εκσυγχρονίσει” το γερμανικό ποδόσφαιρο; Οπωσδήποτε! Το ίδιο μπορεί να κάνει στην Ελλάδα και ο Ολυμπιακός. Τον τόνο, την έμπνευση, το όραμα το δίνουν οι μεγάλοι, όχι οι μικροί, οι φουκαράδες. Ο μικρός, ο φτωχός δεν μπορεί να έχει άλλη αγωνία παρά πώς να επιβιώσει, πώς θα τη βγάλει καθαρή.

Επιστροφή στην Μπαρτσελώνα. Στην αναγκαιότητα, δηλαδή, του προπονητή σε μία ομάδα, στην κάθε ομάδα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Ειδικά τα τελευταία 40 χρόνια στην Ευρώπη, εκεί που κτυπάει η καρδιά του μπίζνες φούτμπωλ, ο ρόλος του προπονητή είναι ο πλέον καθοριστικός στην πορεία μιας ομάδας. Πολύ περισσότερο από έναν παικταρά, από μία προεδράρα.