Ο ΠΑΟΚ ΣΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟ... ΤΑΒΑΝΙ

Κτίζουμε τον νέο ΠΑΟΚ, λέει ο Δώνης. Αυτά εγώ τα ακούω βερεσέ. Κτίζουμε τον ΠΑΟΚ του αύριο, λέει ο προπονητής του. Έτσι μιλάνε οι πολιτικοί, όχι οι αθλητικοί, όχι οι ποδοσφαιρικοί. Κουβέντα κάνουμε, έτσι;

Για κουβέντα είμαστε εμείς εδώ. Όχι για κάτι άλλο. Δεν μπαίνουμε απέναντι στον ΠΑΟΚ, όπως και σε καμμία άλλη ομάδα. Ούτε θα παραλάβουμε κάποιον, προπονητής είναι αυτός, υπουργός για να τον κάνουμε κομμάτια. Να του πιούμε το αίμα. Αυτά είναι φθηνά πράματα. Πεζοδρομιακά.

Ο αποδυτηριάκιας απευθύνεται σε ψαγμένους. Σε άτομα ολοκληρωμένα. Και πολιτισμένα. Και η κουβέντα μας είναι κριτική. Τις φθηνές απόψεις τις αφήνουμε σ'άλλους. Μην τους φάμε το ψωμί τους.

Είναι παραμύθι όταν λες κτίζω ομάδα. Αυτό να το πεις όταν κτίζεις ένα αυθαίρετο στη ζούλα. Και το ΔΝΤ τι φαντάζεσαι ότι λέει στον Σαμαρά; Αυτό ακριβώς που έλεγε και στον Γιώργο Παπανδρέου. Ότι σας βοηθάμε σαν τρόικα, σαν  ΔΝΤ να κτίσετε την Ελλάδα του μέλλοντος.

Όταν σου λέει κτίζω ο πολιτικός, αλλά και ο άλλος παραμύθης ο προπονητής, στην πραγματικότητα σου ζητάει χρόνο. Πίστωση χρόνου το λένε κουλτουριάρικα. Άρα, περίμενε τα αποτελέσματα του χρόνου. Μετά το άλφα διάστημα.

Όχι, κύριε. Στον αθλητισμό δεν κτίζεις για το...αύριο. Κτίζεις για το σήμερα. Και κτίζεις, κάθε ημέρα! Και το κτίσιμο σου, η δουλειά σου φαίνεται κάθε στιγμή. Όπως το διαβάζεις. Για ποιο πράμα μιλάμε; Για το ανθρώπινο σώμα, το οποίο δουλεύεται κάθε μέρα. Δεν το αφήνεις ήσυχο ούτε μία μέρα. Κοιμάσαι το βράδυ και την άλλη μέρα το κορμί θέλει πάλι δουλειά. Και αυτό θα πρέπει να γίνεται μέχρι να τελειώσεις την καριέρα σου στα αθλητικά, την ποδοσφαιρική.

Συμπέρασμα. Δεν υπάρχει κτίζω και μετά από ένα, από δύο χρόνια θα μπείτε μέσα, όταν θα ρίξω και την πλάκα, να μην έχετε σπίτι χωρίς ταβάνι. Στο ποδόσφαιρο το κτίσιμο, η δουλειά του προπονητή φαίνεται σε κάθε ματς, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, την ήττα και την νίκη. Φαίνεται από την απόδοση της ομάδας.