ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ

Δεν μου λέει τίποτα το ματσάκι της εθνικής ομάδος με την Βοσνία. Τι να μου πει ένα ματς όταν γνωρίζω ότι δεν θα δω μπάλλα; Και πώς να περιμένω από μία ομάδα, την εθνική ομάδα Ελλάδος, η οποία δεν μπορεί, ακριβώς αυτό, δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο της προκοπής. Ναι, θα μου πουν κάποιοι, η Ελλάδα μας μπορεί να νικήσει και την Βοσνία. Χέστηκα. Η Ελλάδα μας μπορεί να προκριθεί πάλι στο μουντιάλ. Φεύγω κατ'ευθείαν για την τουαλέτα.

Δεν μου λέει τίποτα, και εννοώ ό,τι γράφω, όχι μονάχα το ματσάκι με την Βοσνία, αλλά και το μουντιάλ. Όχι, δεν είπα αυτό! Όχι, δεν σνομπάρω το μουντιάλ. Ποτέ, αυτό. Δεν μου λέει τίποτα η πρόκριση της Ελλάδος στο μουντιάλ όταν από το 2004 μέχρι σήμερα παρουσιάζει μία ομάδα που δεν βλέπεται.

Μπράβο στην εθνική, χίλιες φορές μπράβο για την κατάκτηση του Ευρω. Ομαδάρα ήταν. Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία μια μικρή ομάδα δεν αγωνίστηκε τόσο αποτελεσματικά κάνοντας επίδειξη κλεφροπόλεμου, όπως στα τελικά της Πορτογαλίας. Και στη συνέχεια τι έγινε; Φρίκη! Η πάντα μικρή ομάδα αμέσως μετά τον αλησμόνητο και πεντακάθαρο θράμβό της έγινε μία ομαδίτσα.

...και πάντα σαν ομαδίτσα, όχι σαν πρωταθλήτρια Ευρώπης προκρίθηκε στη συνέχεια σε Εύρω και μουντιάλ, η Ελλαδάρα ομαδάρα.