Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΑΕΙ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΝΤΟΠΑΡΙΣΤΗ

Κανείς δεν ξέρει τι “παίρνει” ένας ποδοσφαιριστής. Τι του “δίνουν”. Μιλάει ο αποδυτηριάκιας. Έχει χαθεί η μπάλλα στην υπόθεση “φάρμακο”. Θες προπονητή; Στην ομάδα θα πάρεις και ντοπαριστή. Απαραιτήτως. Έναν άνθρωπο της δουλειάς για να ξέρεις τι σου γίνεται. Τι γίνεται μέσα στην ομάδα σου. Όχι, δηλαδή, να σου φαρμακώνουν τους πάικτες, να γίνονται περδίκια και να τρέχουν στο γήπεδο σα παλαβοί. Τον “ντοπαριστή” τον θέλεις γιατί κυκλοφορούν και προπονητές και είναι ασύδοτοι στην φυσούνα.

“Το κορμί μου είναι τίγκα – στο ζαμπόν και στην πουτίγκα”. Δύο οκτασύλλαβοι στίχοι, ένα πλακατζήδικο έμμετρο δίστιχο που το κελαϊδούσαν οι ντοπαρισμένοι πρωταθλητές στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ. Τόσο πολύ είχε γίνει “θεσμός” το ντοπάρισμα στις “καλές” εποχές του στίβου ποι οι ίδιοι οι φορτωμένοι στη ντόμπα το διασκέδαζαν.

Το ζαμπόν του “άσματος” έβγαινε από την ελβετική εταιρεία zabon, τη φαρμακοβιομηχανία της στανοζολόλης. Τουλάχιστον οι ποδοσφαιριστές δεν την πλησιάζουν αυτή την  ουσία, το στανοζολόλ, κλασικό αναβολικό, στεροειδές, εξαιρετικά ισχυρό που “προσφέρεται” σε αθλήματα δύναμης, όχι αντοχής, άρα ακατάλληλο για ποδοσφαιριστές. Μην τα μπερδεύουν μερικοί.

Πολυφαρμακία υπάρχει σήμερα στο ποδόσφαιρο. Το πράμα έχει απλωθεί, δεν ελέγχεται. Γι' αυτό χρειάζεται προσοχή. Και ο παίκτης σου να κινδυνεύει να καταστραφεί, όχι μόνον ποδοσφαιρικά, αλλά να τραβιέται μια ζωή με την υγεία του, αλλά κι εσύ, σαν ΠΑΕ να ανατιναχθείς. Μιλάμε για τους προέδρους που ψάχνουν όχι απλά για προπονητή, αλλά για φαρμακοβιομήχανο.