ΑΠΟ ΧΩΜΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΝΑΥΛΟΝ

Το πρώτο κείμενο που αγκαλιάστηκε απο τους επισκέπτες του αποδυτηριάκιας στο διαδίχτυο ήταν εκείνο για τον Νίκο Γκάλη στις 27 Φεβρουαρίου. Ούτε εβδομάδα δεν είχε περάσει απο την ημέρα που ο αποδυτηράκιας του «ΦΙΛΑΘΛΟΥ» όρμησε και στους ωκεανούς του ίντερνετ και τότε πήρα το πρώτο ισχυρό μήνυμα. Μάγκα, εδώ μιλάνε τα καλώδια, εδώ δεν είναι εφημερίδα. Θα σου λέμε μ’ ένα «like» στη στιγμή τι γουστάρουμε και τι δεν μας ακουμπάει.

Απεφάσισε ο Αρης να τιμήσει τη μεγαλύτερη μορφή στο χώρο του ελληνικού αθλητισμού, τον τεράστιο Νίκο Γκάλη, και οι αντιδράσεις των αναγνωστών για τις αράδες του αποδυτηριάκια για όσα έγραψα κατεγράφησαν σαν να δούλεψε το μηχάνημα του καρδιογραφήματος.

Μια κουβέντα μόνον. Όσο κι αν η σάχλα έχει μπουκάρει ορμητικά στην καθημερινότητα μας, όσο κι αν την τρώμε στη μάπα απο κάθε πάντα, όσο κι αν έχει κάνει κατάληψη στο μεγαλύτερο χώρο του γηπέδου, όσο κι αν δεν αντέχεται απο τους πολλούς μια σοβαρή, μια ουσίας κουβέντα, η υποδοχή του κειμένου του site απέδειξε ότι τα συναισθηματά και οι ευαισθησίες δεν θα πεθάνουν ποτέ στον άνθρωπο. Παραμένει ακόμα χωμάτινος.

Θα ήταν παράλειψη να μη δώσουμε στη συνέχεια το κείμενο για το οποίο κάνουμε λόγο και είχε τίτλο: «Ο ΑΡΗΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ»