ΧΩΡΙΣ ΝΑΟ ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Ο Παναθηναϊκός, λέει, είναι μεγάλη ομάδα. Καλαβρέζικα. Παναθηναϊκός υπάρχει πάνω από εκατό χρόνια και ακόμα δεν έχει γήπεδο. Από πού και ως που είναι μεγάλη ομάδα. Μεγάλος σύλλογος.

Αν είναι μεγάλος αυτός που έχει τόσο μεγάλο όνομα, τόσους πολλούς οπαδούς και ακόμα παραμένει άστεγος, τότε ρωτάω ποιος είναι μικρός. Ναι, άστεγος είναι εδώ και έναν αιώνα ο Παναθηναϊκός. Η Λεωφόρος δεν είναι δικηά του. Αν ήταν δικηά του γιατί, τότε, είχε φύγει; Άσε.

Ούτε του ερασιτέχνη είναι το γήπεδο της Λεωφόρου. Εκτός κι αν το πάμε με το κόλπο της χρησικτισίας. Τόσα χρόνια, από την εποχή των βαλκανικών πολέμων παίζω εδώ, άρα είναι δικό μου. Και επειδή δεν υπάρχει κάποιος να το διεκδικήσει, το κάνει νταηλίκι δικό του ο Παναθηναϊκός.

Όπως κάποιος τσομπάνης που βόσκει τα γίδια του σ'έναν κάμπο, ένας γεωργός που καλλιεργεί κάποια στρέμματα θα πει, και θα το δεχθεί ο δικαστής ότι η έκταση του ανήκει. Που θέλω να καταλήξω;

Της πλάκας είμαστε. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ έχουν δικό τους γήπεδο. Εκτός του Ολυμπιακού που έφτιαξε το ποδοσφαιρικό από την αρχή το γήπεδο, αυτό που ήταν στάδιο. Αυτοί είμαστε. Προχειρολόγοι. Αρπακολλατζήδες. Ό,τι αρπάξουμε. Ένα κράτος μπουρδέλο που βολεύεται με την ασυδοσία. Που δεν σε υποχρεώνει να δημιοργήσεις, να σταθείς στα πόδια σου, να έχεις ανεξαρτησία.

Καταλήγω. Δεν υπάρχεις αν δεν έχεις δικό σου γήπεδο. Δεν σε βλέπω αν στερείσαι από το σπίτι σου. Αυτός είναι ο ναός σου. Ο οίκος σου. Η έδρα σου. Η βάση σου.

Ο Μελισσανίδης σοφά έβαλε πρώτο στόχο το γήπεδο. Δεν εξαρτάται μονάχα απ'αυτόν.