ΠΗΔΙΕΤΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ
Θα την πάρεις την πρέζα και θα πείσεις τον εαυτό σου πως δεν σου κάνει ζημιά. Ότι την ελέγχεις. Την κόβεις όποτε θέλεις. Εσένα δεν σε πιάνει τίποτα, τα ραδίκια ανάποδα είναι για τους άλλους. Έτσι το μοντάρεις στο κεφάλι σου, σ' αυτό το καταραμένο εργαλείο, το μυαλό που περισσότερο σε σκοτεινιάζει, παρά σε φωτίζει.
“Το ντόπινγκ είναι παντού στον αθλητισμό, αλλά όχι στο ποδόσφαιρο” είχε πει σε ανύποπτη στιγμή ο παικταράς ο Τσάβι της Μπαρτσελώνα. Μας δουλεύει. Και δεν αποκλείεται να έχει πείσει τον εαυτό του, ότι το φάρμακο δεν περνάει την πόρτα του ποδοσφαίρου. Οι βιταμίνες, τα συμπληρώματα, τα βάρη και οι μπριζόλες με τα μακαρόνια κάνουν τη δουλειά, για να παίζεις μέχρι εβδομήντα ματς το χρόνο.
Σου πηδιέται η γυναίκα και το μυρίζεις στην ατμόσφαιρα. Άμα δεν είσαι εντελώς μαλάκας το ξέρεις. Κυττάς αλλού όμως, για να αποφύγεις το μαντάτο. Αν δεν το ξέρεις, αν δεν το βλέπεις, τότε δεν υπάρχει.
Και στο ντόπινγκ, άλλωστε, ο μαλάκας είναι αυτός που πιάνεται. Αυτός ο ίδιος άμα κατουράει αγιασμό στο μπουκαλάκι είναι ήρωας. Αλλοιώς τον ξεκρεμάμε απο το κάδρο, τρώει μια μούντζα και πάμε στον επόμενο.
Τα έχουμε πει για το φάρμακο. Άστο ελεύθερο. Ο Κουμπερτέν και τα δάφνινα στεφάνια ανήκουν στον αιώνα τους. Δεν είναι μόνο το χρήμα. Όσο υπάρχει άνθρωπος θέλει να κερδίσει τον άλλονα και πάντα θα ψάχνει τους τρόπους να το πετύχει.
Διαβάστε ακόμα: