ΑΣΧΕΤΟΣ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΑΡΔΙΟΛΑ

Πολλά γράφτηκαν, πολλά ακούς δεξιά και αριστερά για τον Πέπ Γουαρδιόλα, τον νέο προπονητή της πρωταθλήτριας Ευρώπης Μπάγερν. Που έχει ήδη παληώσει στο Μόναχο, διότι ήδη έχει αρχίσει και δουλεύει στην ομάδα και όσο βρισκόταν στον πάγκο ο Χάινκες.

Πολλά, λοιπόν, και διάφορα έχουν γραφτεί, και δεν θα σταματήσουν να γράφονται, διότι η μαλακία παίζει μπάλλα και με το στυλό. Κατ'αρχήν να δηλώσω ότι ο Γουαρδιόλα είναι σημαντικό πρόσωπο. Προπονητής ποδοσφαίρου είναι, όμως βλέπω ότι κουβαλάει μέσα του και τον καλλιτέχνη. Και είναι ρομαντικός.

Να βιαστώ να πάω στο ψαχνό. Το αποκλείω να μη βοήθησε την Μπάγερν με το αλησμόνητο 4-0 στο Μόναχο και το 3-0 στη Βαρκελώνη.

Ρουφιάνος της Μπαρτσελώνα είναι ο κύριος, θα ρωτήσεις. Έφαγε ψωμί σ'αυτή την ομάδα και στο φινάλε δεν έχει αναλάβει ακόμα την Μπάγερν. Ούτε ρουφιάνος της Μπάρτσα είναι, ούτε προδότης της Καταλωνίας. Απεναντίας είναι και γαμώ τους πατριώτες. Καταλανός μέχρι θανάτου, όχι κουφάλα Ισπανός.

Η δουλειά είναι δουλειά, όμως; Σε σωστούς επαγγελματίες, πέρα από τα εθνικά, και τα συναισθηματικά με την Μπάρτσα, ο Πέπ Γουαρδιόλα σήμερα ανήκει στην Μπάγερν.

Δεν χρειάζεται να έχεις μάτι για να αντιληφθείς ότι ο αποκλεισμός της Μπαρτσελώνα οφείλεται στην “επέμβαση” την προπονητική του πρώην προπονητή της. Ομάδα κατ'εξοχήν τεχνική και αρτίστικη η Μπαρτσελώνα για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια απονευρώθηκε, μάλιστα από μία ομάδα που δεν στηρίζεται κατά βάσιν στην τεχνική. Τι έγινε;

Πώς μία Μπάγερν “έπαιξε” τόσο εύκολα την Μπάρτσα. Εύκολα. Χωρίς Πουγιόλ και Μέσι η Μπάρτσα έχασε τα αυγά και τα πασχάλια όταν ο Γουαρδιόλα υπέδειξε στον Χάινκες να σφηνάρει τα δύο έμβολα της μηχανής, Τσάβι και Ινιέστα. Τόσο εύκολα. Τόσο απλά.