ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΧΩΜΑ ΑΙΜΑ ΤΙΓΡΗ ΣΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΕΚ
Κάθε ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, της «τελειωμένης» ΑΕΚ, αυτής που εξοστρακίστηκε από τη θέση που της είχε παραχωρήσει η Ιστορία, έχει κάθε δικαίωμα να μη θέλει να συνεχίσει σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Επαγγελματίας είναι ο άλλος, ίσως όχι και απατεώνας, όπως κάποιοι που είχαν την ευθύνη της καταστροφής της ΑΕΚ. Σαν ποδοσφαιριστής, λοιπόν, σαν εργαζόμενος να μην επιθυμεί να ταυτίσει την καριέρα του μ’ ένα πτώμα.
Αυτό είναι σήμερα η ΑΕΚ. Ένα πτώμα. Ένα σκοτωμένο πράμα. Από τους ίδιους τους αεκτζήδες, μάλιστα. Δεν την δολοφόνησε την ΑΕΚ κανένα κράτος, κανένα ΔΝΤ, καμμία τρόϊκα, ΕΠΟ, διαιτησία. Γιατί υπάρχει και η κριτική.
Καλό, βέβαια, θα ήταν να λειτουργούσε και η αυτοκριτική. Τι πάθαμε. Τι είναι τούτο που μάς βρήκε. Ποιος, ποια καθάρματα φταίνε. Όχι τίποτα άλλο, για να μην επαναληφθούν τα «λάθη». Οι κομπίνες. Οι αρπακτές.
Λυπηρό να παίζουν μονάχα τα μπινελίκια και από κοντά οι ελπίδες. Δεν γίνεται έτσι δουλειά, όμως. Να βρίζουν αέρα πατέρα κάποιους και καπάκι να πέφτει το τραλαλά λόγω της εμπλοκής Μελισσανίδη.
Δεν λέω, πυρηνική δύναμη είναι ο Μελισσανίδης. Όχι για τα λεφτά του, αλλά γι’ αυτό που γέννησε την οικονομική του αυτοκρατορία. Το αίμα του, δηλαδή. Ένα πράμα που βράζει είναι το αίμα του, αληθινό ηφαίστειο. Και το μυαλό του σπαθί δαμασκηνό. Λοιπόν;
Να ξεχάσουμε την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας επειδή μετά από λίγο ξανασηκώθηκε μέχρι τον ουρανό. Μπα! Δεν το ‘ξερα, ότι οριστικά πέθανε, ενταφιάστηκε η αυτοκρατορία μετά από χίλια χρόνια ζωής. Πάντως, ακόμα ψάχνουν οι ιστορικοί και πολιτικοί αναλυτές στην προσπάθεια να ερμηνεύσουν την παρακμή και την πτώση του βυζαντινού θηρίου.
Να ξεχάσουμε τι έπαιξε στην ΑΕΚ, λοιπόν. Δεν υπάρχει τίποτα, δηλαδή. Πέθανε η ΑΕΚ, αλλά δεν της ρίχνουμε χώμα στο φέρετρο, διότι ναι μεν είναι νεκρή, όμως ζωντανή νεκρή, και θα αναστηθεί με τον Μελισσανίδη. Δεν χρειάζεται να στείλουμε κανένα φορτηγό να στραβοτιμονιάσει κατά λάθος και να παρασύρει κάποιους. Ούτε αυτοκριτική, ούτε τιμωρίες.
Διαβάστε ακόμα: