ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΒΑΛΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΣΕ ΟΜΑΔΑΡΑ

Ας περιοριστούμε στο λεγόμενο «επαγγελματικό» ποδόσφαιρο. Λεγόμενο, διότι ναι μεν έχουμε επαγγελματίες προπονητές και ποδοσφαιριστές, όμως όχι και επαγγελματίες «επιχειρηματίες».

Πραγματικό κι όχι λεγόμενο «επαγγελματικό» θα πεις το ποδόσφαιρο όταν οι ΠΑΕ διευθύνονται από επιχειρηματίες κι όχι από κάποιους οι οποίοι ντρέπονται να χαρακτηρισθούν ως επενδυτές.

Τιμή και δόξα, λέω εγώ, για μια ΠΑΕ, π.χ. για έναν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, να προκαλεί το επιχειρηματικό ενδιαφέρον κάποιου, εφοπλιστής είναι αυτός, βιομήχανος, τραπεζίτης, ό,τι άλλο.

Τι συμβαίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα από το 1979, μην πάμε πιο πίσω. Ο πρόεδρος ναι μεν ασχολείται σχεδόν καθημερινά με το χώρο, όμως όχι και με την ομαδάρα του. Εντελώς ανεύθυνα, καθόλου ορθολογικά, παίρνει προπονητή και παίκτες και όπου κάτσει η μπίλλια. Το ενδιαφέρον του πέφτει περισσότερο στο παρασκήνιο. Πως θα κινηθεί αλεπουδιάρικα ή, πως θα προστατευθεί από κάποιον άλλον πονηρό πρόεδρο.

Κατά καιρούς όλες οι ομάδες έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Άρης, ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός, ο Εθνικός, ο Απόλλων, ο Ολυμπιακός, η Ρόδος, ο Πιερικός, η Λάρισα, το Αιγάλεω. Ζήτημα τύχης. Αυτή είναι η γνώμη μου.

Καμμία, επί της ουσίας, συμμετοχή δεν είχε ο πρόεδρος, ο κάθε πρόεδρος, ακόμα και ο πιο «επιτυχημένος» στο κτίσιμο μιας αξιόπιστης αγωνιστικά ομάδας. Είμαι απόλυτος σ’ αυτό.

Επαναλαμβάνω ότι δεν αναγνωρίζω σε κανέναν πρόεδρο ΠΑΕ το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι ο ίδιος συνέλαβε στην αγωνιστική ανάταση της ομάδας του. Ζήτημα τύχης. Ζήτημα φουρνιάς παικτών. Ζήτημα σύμπτωσης, κάποιων συγκυριών που μια ομάδα έπαιξε καλό ποδόσφαιρο.

Πρέπει να το δεχθούμε αυτό. Ότι μια ομάδα μπορεί να μαγεύει, ακόμα και αν όχι μόνον ο πρόεδρος, αλλά και ο προπονητής, να μην έχει συμβάλλει στο «χτίσιμό» της.

Το καταλήγω: Εκτιμώ το ρόλο του επιχειρηματία σε κάθε δράση. Δεν χρειάζεται να ξέρει από μπάλλα, ούτε να έχει παίξει ποδόσφαιρο ο ιδανικός πρόεδρος ΠΑΕ. Αρκεί να ξέρει την τέχνη του επιχειρείν. Να επιλέγει τους κατάλληλους συνεργάτες και να τους παρακολουθεί. Να τους τσεκάρει τι ψάρια πιάνουν.

Λοιπόν. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει να επιδείξει προέδρους μάγκες, αδίστακτους, πονηρούς, καθαρούς, βρώμικους, όμως ούτε έναν επιτυχημένο στο αντικείμενο Ποδόσφαιρο. Ούτε έναν.