ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΣΤΟ ΡΙΤΣ ΓΙΑ ΚΑΦΕ

Ενα πλήρες οκτάωρο. Καθημερινά κάρτα χτυπούσε ο Μπέκαμ στο προπονητήριο της ομάδας του, της εκάστοτε ομάδας του, όσο έπαιζε μπάλλα. Από τα μικρά του έως τα σαράντα κοντά που σταμάτησε. Εμπαινε στο κέντρο της Γιουνάιτεντ στις 8.30 το πρωί και έφευγε στις 6 το βράδυ. Το ίδιο και στο Μιλανέλο.

Τι έκανε τόσες ώρες στο προπονητήριο ένας παίκτης που εκτός από την μπάλλα είχε και τόσες άλλες ασχολίες, μπίζνες, να βάλω μέσα και την οικογένειά του; Δούλευε. Ξεκουραζόταν. Προπονιόταν. Επαιζε. Χαλάρωνε. Εκανε μποτέ. Μασάζ. γιόγκα. Τα πάντα.

Και αυτό βέβαια δεν κάνει καλό μόνο στον παίκτη, αλλά δενει και την ομάδα.  Αλλο να περνάς 8-10 ώρες τη μέρα στο προπονητήριο, μαζύ με τεχνικούς, συμπάικτες, γιατρούς και τα ρέστα και άλλο να κάνεις προπόνηση 9.30-11 το πρωι και στις 11.30 να εισαι ήδη για καφέ στο Ριτς στη Γλυφάδα. Χαίρετε