ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ

Το ματς με την Ισπανία έγινε. Τελείωσε. Εντάξει, να το πανηγυρίσουμε, να πούμε τα καλύτερα στους νικητές Έλληνες, όμως το έργο συνεχίζεται. Αποδυτηριάκια, είσαι αντιεπικοινωνιακός. Αντιεμπορικός. Για να μη σου πω ότι φέρνεις και λίγο ζοχάδας.

Έτσι είναι. Όπως τα λες είμαι. Επιμένω. Το ματς με την ομάδα, την Ισπανία, που δικαιολογημένα γίνεσαι φοβικός, έχει τελειώσει κι αν μείνεις στη μεγάλη νίκη είναι σα να πατάς νάρκη.

Σύμφωνοι, στον αθλητισμό μέρος του προγράμματος είναι και οι πανηγυρισμοί. Κοζάρησες, όμως, τους δικούς μας μετά τη λήξη του αγώνα; Συγκρατημένοι, όχι απολυτρωμένοι από την πίεση του κρισιμότατου παιχνιδιού με την Ισπανία. Γιατί;

Επειδή την έχουν ξαναπατήσει. Επειδή σ’ένα αποφασιστικό παιχνίδι, όπως αυτό με την Ισπανία, τα έχουν δώσει όλα και στο επόμενο ήταν ζόμπυ. Άδειοι από ενέργεια, ανίκανοι να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του επόμενου αγώνα. Ακούρντιστοι.

Γι’αυτό σου λέω. Έχεις μπροστά σου την Σλοβενία, που είναι κατώτερη της Ισπανίας, αλλά θα παίξει στο περιβάλλον της. Κυρίως, όμως, το ματς του Σαββάτου είναι άλλο διαφορετικό.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν η εθνική, όπως στο 79-75 με Ισπανία, που τα έδωσε όλα, που άδειασε μπαταρίες, θα έχει την πειθαρχία στη σκέψη και την πρακτική της και με την Σλοβενία.