Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ολυμπιακός της Ευρώπης. Εδώ είμαστε. Ο πρωταθλητής μας για μια άλλη φορά σε δοκιμασία. Ότι δεν είναι μονάχα ο πρώτος στο χωριό, μάλιστα όταν την ανωτερότητά του την αμφισβητούν δικαίως, αδίκως οι άλλοι πεντακάθαροι και αμόλυντοι αντίπαλοί του.

Δεν έχει λόγο ύπαρξης ο αποδυτηριάκιας αν δεν πει και δυο – τρία πραγματάκια που άλλοι αποφεύγουν να πουν. Επειδή δεν τα ξέρουν. Επειδή δεν τους αφήνει να τα δουν ο γίγας ελληνικός λαός. Ο αδικημένος. Λοιπόν. Αυτά ο αποδυτηριάκιας τα έχει χαρίσει να τα λένε ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, και οι λοιποί λαϊκιστές που έχουν εκπαιδεύσει τον κοσμάκη να κυκλοφορεί σε μια απέραντη κακομοιροσύνη.

Ολυμπιακός του λιμανιού. Της Τρούμπας. Της μαγκιάς. Και της ποδοσφαιρικής πρωτιάς. Από Ευρώπη πόσο μετράμε;

Μιλάμε ποδοσφαιρικά, κι όχι μόνον. Είναι λάθος ο Ολυμπιακός, αρχής γενομένης με Παρί Σαιν Ζερμαίν, να μπει στο Καραϊσκάκη με το άγχος της πρόκρισης.

Δεν ξεκίνησαν το σχολείο οι μαθητές για να περάσουν την τάξη. Όχι, βέβαια. Λάθος γράμματα τους μαθαίνουν στο θρανίο. Πάει σχολείο ο μαθητής για να μάθει να λειτουργεί στο πως θα εισπράττει γνώση, πώς να διαχειρίζεται τη σκέψη του και το χρόνο του. Η καλή βαθμολογία θα έλθει μόνη της. Δεν θα την πάρει από πίσω, στο κυνήγι.

Αξίζει ο Ολυμπιακός να διευρύνει το εκτόπισμα του στην Ευρώπη; Αυτό θα το δούμε στο γήπεδο. Δεν θα μας το πουν τα αποτελέσματα με τους αντιπάλους στον όμιλο.

Πιθανόν ο Ολυμπιακός να προκριθεί και να μην ικανοποιήσει. Όπως να αποκλειστεί και να γεμίσει ελπίδες. Τι μπάλλα θα παίξει περιμένουμε από τον Ολυμπιακό. Τι δουλειά έχει κάνει στην ομάδα του, όχι ποια αποτελέσματα θα φέρει.

Αυτά, βέβαια, για ορισμένους είναι ανώτερα μαθηματικά, πυρηνική φυσική και βάλε, γι’ αυτό οι μαλάκες μια αιωνιότητα παραμένουν στην ίδια τάξη. Χαίρετε.