ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΕ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Κάποιες βαρειές κουβέντες έχουν τη δική τους στιγμή. Απέτυχε η εθνική ομάδα μπάσκετ στο ευρωπαϊκό. Πήρε λιγώτερα απ’ όσα περίμενε. Και απ’ όσα άξιζε. Μιλάμε για άτομα, τους Έλληνες διεθνείς μπασκετμπωλίστες, που είναι δεδομένο να έχουν πρώτο πρώτο στην προσωπική ατζέντα αξιών τους αυτό που λέγεται αυτοέλεγχος.

Δεν φθάνεις τόσο υψηλά, όπως αυτοί οι συγκεκριμένοι διεθνείς, στηριζόμενος μόνο στο ταλέντο, στις ικανότητες, στις δυνατότητες. Παίζει με το πνευματικό κομμάτι στο όλο πακέτο. Ο αυτοέλεγχος. Η αυτοκριτική. Ο προβληματισμός. Η επεξεργασία όλων των εμπειριών που έχουν αποθηκευτεί μέσα σου μετά από χρόνια μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο.

Υποψιάζομαι, που σημαίνει ότι δεν είμαι καθόλου σίγουρος, ότι κάποιοι παίκτες πήγαν Σλοβενία απροετοίμαστοι, τουλάχιστον ψυχολογικά. Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να εντοπιστεί στο σύνολο, στη συνολική προετοιμασία, που ακουμπά και τον προπονητή. Το πρόβλημα, αν είναι αυτό, το γέννησαν κάποιοι παίκτες.