ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΟΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ

Ο Ολυμπιακός είναι η δημοφιλέστερη ελληνική ομάδα, έχει την ευρύτερη «λαϊκή βάση», να το πούμε και με τη γλώσσα της κομματικής πιάτσας. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Ολυμπιακός, σε σύγκριση με άλλες ομάδες, σαν προϊόν υπερέχει σε αγοραστική αξία, πέρα από το εμπορικό του μέγεθος.
 
Επίσης. Ο Ολυμπιακός έχει τους περισσότερους τίτλους, είναι ο πρώτος τόσο σε πρωταθλήματα, όσο και κύπελλα Ελλάδος. Τέλος, μην πούμε περισσότερα, η κατ’ εξοχήν θεωρούμενη λαϊκιά ομάδα, της φτωχολογιάς, της λιμανίσιας μαγκιάς, της ιχθυόσκαλας, της λαχαναγοράς και ό,τι άλλο παραπέμπει στο λούμπεν προλεταριάτο, είχε πάντα πρόεδρο πλουτοκράτη. Καπιταλιστή του κερατά. Αρχιδιαπλεκόμενο. Βαρεμένο με γάβρικα  φρονήματα, όμως.
 
Γιατί ο Ολυμπιακός, ο μόνιμος πρωταθλητής, με τα 15 πρωταθλήματα τα τελευταία 17 χρόνια (!) είναι της καρπαζιάς στην Ευρώπη; Λεφτά ρίχνει, ονόματα προπονητών φέρνει, περίλαμπροι παικταράδες φοράνε τη φανέλλα του, αλλά… Στην Ευρώπη δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Γιατί;
 
Δεν γίνεται μία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος να αυξήσει το εκτόπισμά της έξω από τα σύνορα. Ξεχάστε το. Δεν λέει τίποτα μία μεγάλη νίκη, μία καλή σαιζόν. Σε διάρκεια είναι αδύνατον μία ομάδα που προέρχεται από το εγχώριο πρωτάθλημα να πάρει πόντους στην Ευρώπη. Μία ζωή θα είναι στα ίδια. Στην ποδοσφαιρική ανυποληψία.
 
Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι δύο κοτζαμπάσηδες του ντόπιου κατεστημένου, είναι οι ένοχοι. Αυτοί οι δύο χωρίς να χρειάζεται να συνωμοτήσουν το θέλουν κωλοπρωτάθλημα, όχι ανταγωνιστικό. Για να το παίρνουν εύκολα. Για να λανσάρονται για προεδράρες τα αφεντικά τους.
 
Αθλητικά είναι παρά φύσιν μία ομάδα να συμμετέχει παράλληλα σε δύο διαφορετικών ταχυτήτων διοργανώσεις, στο χλιδάτο τσάμπιονς ληγκ από τη μία και από την άλλη στο φτωχομπινεδιάρικο ελληνικό πρωτάθλημα.
 
Αιχμάλωτος, λοιπόν, καταδικασμένος στους ρυθμούς ενός εθνικού πρωταθλήματος που τον ναρκώνουν ο Ολυμπιακός, η κάθε ελληνική ομάδα δεν έχει τύχη στην Ευρώπη.