ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Χάνει η εθνική ομάδα. Δύο παίκτες με διαφορά είναι οι καλύτεροι, ένας του Ολυμπιακού, ο άλλος του Παναθηναϊκού. Την επομένη η εφημερίδα που απευθύνεται στη γαβρίλα έχει τίτλο πρωτοσέλιδο «Παικταράς ο δικός μας», ενώ αγνοείται η καλή απόδοση του ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού.
 
Η φυλλάδα, που το παίζει βαζελοποιϊα, αδιαφορεί κι αυτή για το αποτέλεσμα της εθνικής, δηλαδή για την εθνική ομάδα και μοστράρει με γράμματα μεγάλα ότι «Μάγεψε ο δικός μας», ενώ πνίγει εντελώς τον επίσης διακριθέντα ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού.
 
Άλλο πλάνο. Χάνει πάλι η εθνική και ο παίκτης που ξεχωρίζει είναι της ΑΕΚ. Το σκηνικό αλλάζει. Η φυλλάδα της ΑΕΚ θριαμβολογεί για τον παικταρά της, οι δε άλλες οπαδικές εφημερίδες περνάνε στο ντούκου το παιχνίδι της εθνικής Ελλάδος.
 
Άλλο πλάνο. Κερδίζει η εθνική ομάδα. Πάλι οι αθλητικές εφημερίδες θα πουλήσουν το όνομα του δικού τους ποδοσφαιριστή και θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα το αποτέλεσμα του αγώνα.
 
Γιατί επικρατούσε για δεκαετίες αυτή η φασιστική «δημοσιογραφική» αντίληψη; Αφελής ερώτηση. Επειδή οι εφημερίδες είναι δέσμιες και στηρίζονται κυκλοφοριακά σε φασιστικό κοινό. Στους οπαδούς εκείνους που υπεράνω της εθνικής ομάδας τοποθετούν τη συλλογική τους αρρώστεια.