ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ

Φίλος του ποδοσφαίρου είναι ο αποδυτηριάκιας. Όχι, οπαδός. Δεν μπορείς να πεις ότι είμαι οπαδός του σινεμά, της μουσικής, της λογοτεχνίας. Είσαι θαυμαστής.

Και σου λέω ότι ο αποδυτηριάκιας είναι φίλος του ποδοσφαίρου, όχι φίλαθλος. Άλλο αυτό. Το ποδόσφαιρο δεν είναι αθλητισμός. Είναι παιχνίδι. Είναι θέαμα.

Ως φίλος, λοιπόν, του ποδοσφαίρου δεν γουστάρω την εθνική Ελλάδος. Είπαμε. Είμαι ποδοσφαιρόφιλος. Δεν είμαι εχθρός του ποδοσφαίρου. Δεν μου αρέσει το κακό, το άσχημο ποδόσφαιρο. Δεν αντιπαθώ το ποδόσφαιρο.

Αυτή η εθνική ομάδα είναι δυσφήμηση του ποδοσφαίρου. Πώς, λοιπόν, εγώ να θέλω να προκριθεί στη Βραζιλία; Ποτέ. Εγώ από το μουντιάλ θα περιμένω να δω μπάλλα ποιοτική. Ύστερα είναι και το άλλο.

Εγώ είμαι Έλληνας. Αυτό που με συνδέει με την Ελλάδα, με την Ιστορία της δεν είναι το ποδόσφαιρο. Αλλοίμονο. Να αισθάνομαι πατριώτης και να έχω φθάσει στο κατάπτυστο επίπεδο να εκφράζω τον πατριωτισμό μου με μία ομάδα που αποτελεί τη ντροπή του ποδοσφαίρου.