Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ

Η μεγαλύτερη απάτη της αιωνιότητας, είναι να λέει ότι θα φτιάξουν τα πράγματα. Ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της ομάδας, ο προπονητής, ο δάσκαλος, ο γιατρός, ο όποιος. Μην ανησυχείτε, σου λέει, τα πράγματα θα είναι αύριο καλύτερα. Το μέγιστο παραμύθι.

Ομάδα για κλωτσές είναι η εθνική στο ποδόσφαιρο. Τι είναι αυτό, ωρέ μαλάκες; Όχι, βέβαια, κάτι τυχαίο, συμπτωματικό, παροδικό. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που η εθνική Ελλάδος εδώ και χρόνια δεν παίζει μπάλλα. Δεν μπορεί να παίξει μπάλλα χωρίς να σου προκαλεί αποστροφή.

Και θα έρθεις να μου πεις, αγνοώντας, αδιαφορώντας για τις συγκεκριιμένες αιτίες που γεννούν το αντιποδόσφαιρο της εθνικής, ότι τα πράγματα θα σιάξουν και μία άλλη ομάδα θα παίξει στα δύο μπαράζ. Μία άλλη ομάδα θα πάει στην Βραζιλία.

Για το πως έφθασε στην χρεοκοπία η Ελλάδα υπάρχουν ευθύνες. Δεν ξυπνήσαμε μία άσχημη πρωία και διαπιστώσαμε ότι πατάμε στο κενό. Το κακό θέριεψε και απλώθηκε σαν τον καρκίνο στο κορμί.

Το ίδιο και η θεραπεία. Δεν γίνεται μέσα σε μία νύχτα. Θέλει το χρόνο της. Πόσο; Δεν ξέρω. Πέντε χρόνια, οκτώ, δεκαπέντε χρόνια. Δεν ξέρω. Ξέρω το άλλο.

Ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα από τη μία στιγμή στην άλλη. Σακούλα;