ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΤΟ 1-2

Σκέπτομαι τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Φαρμάκι. Πώς να το αντέξεις; Δεν είναι ότι έχασες στη Λεωφόρο από το κάποιον Πανθρακικό. Είναι ότι δεν άξιζες να κερδίσεις. Και πήρε το τρίποντο η ομάδα που έβαλε τα δύο γκολ. Ο Πανθρακικός.

Σου παίρνει διπλό και σε καβαλάει στη βαθμολογία. Kαι σαν ομάδα, Αλαφούζος, Αναστασίου, όλο το σωματείο στα αποδυτήρια, δεν σου δίνει ελπίδα. Ότι θα σηκώσεις κεφάλι. Ότι θα φτιάξεις ομάδα.

Δεν είναι η στιγμή της κριτικής. Δεν χρειάζονται να πεις λόγια που τα ξέρει ο κόσμος. Βλέπει την αλήθεια. Θα ήθελε, βέβαια, να παραμυθιαστεί. Ότι προχωράμε, ότι βρισκόμαστε σ΄έναν δρόμο.

Το γήπεδο μιλάει. Πιο δεμένη ομάδα ο Πανθρακικός. Ένας άλλος Παναθηναϊκός. Όχι εκείνος της Τούμπας με ΠΑΟΚ. Ούτε η ομάδα που έπαιξε με Πλατανιά και Πανιώνιο εκτός έδρας. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Με ποια λογική λένε ότι κτίζεται μια ομάδα που σε κάθε αγώνα δείχνει διαφορετική.