Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ

Δεν περίμενες την ήττα, μάλιστα στη Λεωφόρο, από μια ομάδα που σήμερα είναι, αύριο δεν είναι, τον Πανθρακικό, για να διαπιστώσεις το ολοφάνερο. Ο Παναθηναϊκός μπερδεύτηκε ίσα και όμοια με το προλεταριάτο  του πρωταθλήματος, επειδή πια κυκλοφορεί χωρίς να οπλοφορεί με υψηλό μπάτζετ.

Δεν υπάρχει σήμερα ο Βαρδινογιάννης, που με την τσέπη του έλυνε το οικονομικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Πού τον στήριζε έτσι ή, αλλοιώς εταιρικά.

Το ίδιο θα συνέβαινε και στον Ολυμπιακό, εάν στη θέση του Κόκκαλη δεν εμφανιζόταν ο Μαρινάκης. Αν την ομάδα την αναλάμβανε η Θύρα 7, όπως σήμερα στον Παναθηναϊκό μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ είναι οι οργανωμένοι φίλαθλοι.

Δεν δίνουν λύσεις οι λαοί, και δεν μιλάμε μόνον για τη μπάλλα. Η υπέρτατη πλαστογραφία της αιωνιότητας είναι ότι ο λαός είναι το παν. Σιγά τα προφυλακτικά. Με αυτό το παραμύθι, ο λαός μπροστάρης, παίζουν οι πτυχιούχοι των απατεώνων. Και, βέβαια, οι αθεράπευτοι αφελείς.

Βεβαίως όλα πρέπει να γίνονται για τον κοσμάκη. Για το κοινωνικό σύνολο. Για την πατρίδα, την ομάδα, το κόμμα. Μαλακίες. Χωρίς αρχηγό δεν περπατά τίποτα. Αυτός, ο ηγέτης, αν δεν έχει το όραμα, αλλά και τα προσωπικά κίνητρα, δεν τρέχει κάστανο.

Μην τρελλαθούμε. Ο κόσμος δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τίποτα συγκεκριμένο και χειροπιαστό, για να κάνει καλύτερη τη ζωή του. Και δεν χρειάζεται καν να είναι ενωμένος  και δυνατός, όπως έτσι λένε αυτοί που γράφουν κόμικ μια ζωή.

Τι να κάνει ο φουκαράς ο Αλαφούζος; Χρηστή διοίκηση. Τίποτα περισσότερο. Δεν φθάνει για να σηκώσει το χειρόφρενο στην κατηφόρα ο Παναθηναϊκός.