ΤΟ 3-2 ΠΟΥ ΘΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ

Αυτό που δεν μ’αρέσει στον ΠΑΟΚ είναι ότι δίνει δικαιώματα ακόμα και σε κατώτερους αντιπάλους να του επιδεικνύουν θρασύτητα. Μη μου καταλογίσεις γκρίνια, όταν η ομάδα κέρδισε, μάλιστα μετά την ανατροπή του 0-2. Όχι, δεν είμαι ζοχάδας. Θέλω πιο καθαρά πράγματα, όχι με περιπέτειες, όχι ο αγωνιστικός χώρος να βγάζει τη ψυχή της εξέδρας.

Στο φινάλε ποια είναι η Μακάμπη Χάιφα; Τον ρωτάς τον άλλονα στο γήπεδο, αν έχει προβλήματα με την καρδιά του; Πρώτη φορά φέτος με κόσμο στην Τούμπα και τρώει δύο γκολ και χάνει δύο πέναλτυ. Συγνώμην, το νοσοκομείο, οι κλινικές γύρω είχαν ειδοποιηθεί σχετικώς; Και γιατί δεν διανυκτέρευαν όλα τα φαρμακεία στην Τούμπα. Παράλειψη.

Τέλος καλό, όλα καλά. Ναι, δεν είναι λίγο το 0-2 να γίνει 3-2. Απλά να σημειώσω ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο τέλος έφυγαν από το γήπεδο, και με το δίκαιο τους, περισσότερο ευχαριστημένοι απ’ότι οι θεατές. Είναι στιγμές αξιομνημόνευτες για τους ποδοσφαιριστές. Τις θυμάσαι σ’όλη σου τη ζωή.