ΣΤΟΥΣ ΒΑΖΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΣΠΑΣΕ Η ΗΤΤΑ 2-1

Μισή ώρα τραγουδούσαν μερακλωμένοι οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Μισή ώρα μετά το παιχνίδι με τον Ατρόμητο, μετά την ήττα 2-1, για να μη ξεχνιόμαστε. Τι σημαίνει αυτό;

Λένε ότι οι φανατικοί οπαδοί έχουν την τύφλα τους. Λάθος. Δεν είναι έτσι. Απλά ζουν στον κόσμο τους. Συγκεκριμένα.

Πήγε ο άλλος στο γήπεδο όχι για να δει μπάλλα. Τι τον ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο; Οπαδός είναι, όχι θαυμαστής της ομάδας του. Πήγε στη Λεωφόρο για να πανηγυρίσει. Να μεθύσει. Να απογειωθεί. Να φτιαχτεί. Και θα του την χαλάσει το αποτέλεσμα; Όχι, βέβαια.

Δεν κατάλαβα. Δεν θα τραγουδήσει, δεν θα χαρεί επειδή η ομάδα δεν έπαιξε καλά; Επειδή η ομάδα έχασε. Ποια ομάδα; Ο οπαδός υπάρχει. Ο οπαδός είναι υπεράνω της ομάδας. Ο οπαδός βρήκε την ομάδα, όχι το αντίθετο.

Έτσι που λες. Είμαι στο Καμπ Νου με τον φίλο μου και δοσμένο στην ΑΕΚ Στήβεν. Μπαρτσελώνα-ΑΕΚ και έρχεται το ένα γκολ μετά το άλλο. Σταμάτησαν στα πέντε. Οι αεκτζήδες οπαδοί στο γήπεδο δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να χαίρονται την ομάδα τους. Η μία πτέρυγα τραγουδούσε την υμνωδία «Δικέφαλε…» και καπάκι απαντούσε η άλλη πτέρυγα «… Εμπρός, Αητέ».

Δύο ώρες στην πρέζα τους τα παιδιά. Δικέφαλε, εμπρός, αητέ. Η ομάδα έτρωγε γκολ κι αυτοί σκοράρησαν στους ουρανούς. Δικέφαλε-Εμπρός, Αητέ.

Τελειώνει το ματς, το 5-0, και το μπουλούκι των αεκτζήδων περιμένει τους παίκτες να βγουν από τα αποδυτήρια, κραυγάζοντας σεξουαλικά συνθήματα σε βάρος του Ολυμπιακού.

Δεν παίζεται, ρε, ο οπαδός.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Παναθηναϊκός στο 1-2 από το 4-0 εκτός