ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΩΤΕΡΟ

Κέρδισε ο Παναθηναϊκός με 1-0 την Πανιωνάρα. Καλέ, τι λέτε! Εγώ που είμαι άνθρωπος της δουλειάς δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα. Στην νίκη. Η ομάδα, λέμε για τον Παναθηναϊκό, επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά ότι είναι εκτός πλάνου. Έτσι είναι.

Ο καθένας κάνει μία δουλειά. Είναι μάστορας δικηγόρος, χημικός, αρχιτέκτων, γιατρός, μάγειρας, κηπουρός. Οτιδήποτε. Σαν ειδικός, λοιπόν, στο συγκεκριμένο αντικείμενο ποδόσφαιρο, τι θα πει ο προπονητής, ο ποδοσφαιριστής, ο δημοσιογράφος, ο πρόεδρος της ομάδας; Όλοι αυτοί είναι ειδικοί. Ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο. Λοιπόν.

Όταν ο Παναθηναϊκός παίζει ένα ημίχρονο και όταν ξαναβγαίνει από τα αποδυτήρια δεν βλέπεται, τι λες; Δεν στέκεσαι στο 1-0. Αν το πεις αυτό τότε ή, δεν είσαι της δουλειάς ή, θέλεις να δουλέψεις τον κόσμο. Πολύ περισσότερο όταν ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε άνετα να χάσει στο τέλος.

Ούτε θα πεις ότι λείπανε δύο παίκτες. Πάντα θα λείπουν παίκτες. Συμπέρασμα. Δεν ελέγχεται αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός. Δεν ξέρεις τι θα σου κάνει σήμερα στο γήπεδο. Αν, δηλαδή, θα πιάσει απόδοση σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Αν θα έχει την ίδια απόδοση πάνω-κάτω σ’ όλο το ματς. Άρα;

Το πράμα μιλάει μόνο του, για μία ομάδα η οποία υποτίθεται ξεκίνησε να φτιαχτεί από την αρχή. Είναι ομάδα αδούλευτη. Είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρώτερο. Και στις καλές της η ομάδα πιθανόν να βοηθήθηκε από τις συγκυρίες του αγώνα.