Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Στο θέατρο λέμε ότι ο μουσικός π.χ., αυτός που έγραψε τη μουσική στην παράσταση, είναι συντελεστής. Άλλος συντελεστής ο ενδυματολόγος, ο σκηνογράφος, ο ηλεκτρολόγος που επιμελήθηκε τους φωτισμούς, ο μεταφραστής βέβαια, οι ηθοποιοί, και πάνω απ' όλους ο σκηνοθέτης. Στο θέατρο του πρωταθλήματος ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος του Παναθηναϊκού;

Μια παράσταση είναι ένα παιχνίδι πρωταθλήματος. Ποδοσφαιριστές, προπονητές, διαιτητές, αυτοί που φαίνονται, οι γιατροί, οι μασέρ, ακόμα και οι πορτιέρηδες του γηπέδου, οι άλλοι που πουλάνε τα εισιτήρια, εκείνοι που ασπρίζουν τις γραμμές, που κουρεύουν το χορτάρι. Διάφοροι. Ο Παναθηναϊκός, εκτός από μπάλλα στο πρωτάθλημα έχει αναλάβει και καθήκοντα κριτικού.

Μισητό κάποιες φορές αλλά και σεβαστό το έργο του κριτικού στο θέατρο, οι άνθρωποι του οποίου περισσότερο ενδιαφέρονται για το τι θα γράψει στην εφημερίδα του ένας σπουδαίος κριτικός παρά αν θα έρχεται ή, όχι πολύς κόσμος στην παράσταση.

Πειθαρχική διώξη άσκησε σε βάρος του Παναθηναϊκού ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας, για την κριτική της ΠΑΕ στον διαιτητή του αγώνα με τον ΟΦΗ. Αν πούμε ότι ο εισαγγελέας έχει δίκαιο, άδικο, το χάσαμε το παιχνίδι. Το ίδιο αν πούμε ότι δικαίως, αδίκως ο Παναθηναϊκός φωνάζει γιατί ο διαιτητής δεν έγραψε στο φύλλο αγώνα τον τραυματισμό του Καπίνο. Τι λέμε; Την ουσία. Ποια είναι αυτή;

Στο ελληνικό πρωτάθλημα ο καθένας δεν περιορίζεται στο ρόλο του. Αυτό είναι αρκετό. Δεν έχουμε πρωτάθλημα που ο διαιτητής κάνει τη δουλειά του χωρίς να προκαλεί, δικαίως, αδίκως, άσχετο. Ο δικαστής χωρίς να προκαλεί, δικαίως, αδίκως, άσχετο. Με συνέπεια μια ΠΑΕ δικαίως, αδίκως, άσχετο αυτό, να υποχρεώνεται ή, σκοπίμως θορυβούσα, άσχετο αυτό, να δημιουργεί πρόβλημα.

Μια ζωή, ε; Αυτό γίνεται μια ζωή. Αυτοί είμαστε. Αυτό το πρωτάθλημα έχουμε, δικαίως, αδίκως.

Διαβάστε ακόμα:

Ομάδα τσαμπουκαλεμένη και αλανιάρικη