ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Το ξέρετε το ρητό “Μέχρι εκεί...”; Βγαλμένο μέσα από τη ζωή είναι, με τόννους αληθείας φορτωμένο. Λένε π.χ. για κάποιον “Μέχρι εκεί ήτανε αυτός, όχι παραπάνω...”. Θα εξελιχθεί σαν επιχειρηματίας, σαν καλλιτέχης, σαν οτιδήποτε, όμως μέχρι εκεί, δεν πάει παραπέρα.

Έτσι που λες με τον Ατρόμητο. Όποτε χρειάζεται να κάνει το τσαφ, να ξεφύγει, να πατήσει σε πλατφόρμα ανώτερη απ' αυτή που του έχει ορίσει η μοίρα, θα κάνει τη γκέλα του. Έχασε από τον Λεβαδειακό.

Είπαμε. Η ομάδα του Περιστερίου είναι μέχρι εδώ. Το λέει το ρητό. Ότι ο καθένας έχει τα όρια του. Μέχρι εδώ, όχι πέραν της απαγορευτικής γι' αυτόν γραμμής.

Και να σκεφθείς ότι σήμερα υπάρχει κενό εξουσίας στην κορυφή. Δεν υπάρχει η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ παραμένει σταθερά αυτός που είναι εδώ και δεκαετίες, ο Παναθηναϊκός σε φεγγάρι χλωμό. Άδειο δρόμο έχει μπροστά του ο Ατρόμητος. Κι όμως! Επειδή είναι “μέχρι εδώ”, θα χάσει από τον Λεβαδειακό. Διότι είναι ανίκανος για την υπέρβαση.

Έχασε την πρόκριση από τον Ολυμπιακό στο κύπελλο, αυτοφρεναρίστηκε και στο πρωτάθλημα με την ήττα από τον Λεβαδειακό.

Διαβάστε ακόμα:

Πού πας, ωρέ καραμήτρο