ΙΜΠΑΓΑΣΑ - ΠΑΜΠΛΟ: ΔΥΟ ΗΓΕΤΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΑΣΤΑ

Αριέλ Ιμπαγάσα. Ένας αρχέτυπος ποδοσφαιριστής που μένει στη μνήμη σου. Μπαλλαδόφατσα που γεμίζει αδρεναλίνη την ομάδα του όταν οι μπαταρίες στραγγίζουν. Α, να το πούμε αυτό. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής χωρίς ομάδα. Ο παίκτης, μιλάμε γι' αυτόν που γεννήθηκε με τη μπάλλα στη ψυχή του και είναι χαρισματικός, θέλει την ομάδα του. Μία ομάδα. Πώς αλλοιώς θα εξελιχθεί ποδοσφαιρικά.

Χάσαμε τον Πάμπλο Γκαρσία, πλησιάζει και το τέλος του Ιμπαγάσα. Είναι ευτυχία να παίζουν στο πρωτάθλημα σου τέτοιοι παίκτες που παντρεύονται με τις ομάδες τους και ντοπαρισμένοι με αγιασμό τις καθοδηγούν. Παρασέρνουν τους συμπαίκτες τους να ξεπερνούν τον εαυτό τους.

Ηγέτης είναι εκείνος ο ποδοσφαιριστής που εμπνέει τους συμπαίκτες του. Δεν είναι ηγέτης, όπως σου λένε, ο πολιτικός. Δεν ηγείται, δεν βγαίνει μπροστά για να δημιουργήσει και περιμένει να τον ακολουθήσουν κι άλλοι. Ο πολιτικός είναι μια λινάτσα “ηγέτης” διότι προσπαθεί να ικανοποιήσει την πλέμπα. Πάει πίσω από τον κοσμάκη.

Άλλαξε το παιχνίδι με τον Πλατανιά ο Ιμπαγάσα. Επειδή με τις ποδοσφαιρικές του αρετές ηγήθηκε, πήρε το ματς επάνω του και έδωσε τον τόνο στους συμπαίκτες του.

Ο Γκαρσία είναι άλλο έργο. Σε αντίθεση με τον Ιμπαγάσα είναι αρχηγός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Είναι ηγέτης αλλά και σύμβολο. Εξέφρασε την παοκτσήδικη ψυχή.

Στο συλλογικό υποσυνείδητο έχει καταγραφεί ότι ο Παναθηναϊκός π.χ. είναι ομάδα του κατεστημένου, της εσωστρέφειας. Ο Ολυμπιακός της εξωστρέφειας, του τσαμπουκά, η ΑΕΚ η κατ' εξοχήν ομάδα με το τεχνικό ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ;

Η ομάδα που νοιώθει αδικημένη είναι ο ΠΑΟΚ, που κάνει αντίσταση, που κουβαλάει ηθικές αξίες. Ε, ήρθε ένας ξένος, κάποιος Γκαρσία, και έγινε ο παίκτης-λάβαρο του δικεφάλου. Κι αυτόν τον παικταρά, που ντύθηκε με το σεντόνι του αρχάγγελου παοκτσή, δεν κατάφεραν να τον πείσουν να μείνει στην ομάδα, σε πόστο, να μη συνεχίσει να παίζει.

Όλοι αυτοί που παριστάνουν τη διοίκηση και την παραδίοικηση του ΠΑΟΚ θα έπρεπε να πάνε για μπλουμ στο Θερμαϊκό.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Και για τους δυο. Κι όταν συμβεί αυτό φρόνιμο είναι η αποχώρηση να γίνεται με τέτοιο τρόπο χωρίς να δηλητηριάζεται η δημόσια εικόνα του παίκτη.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΠΑΟΚ, ο Πάμπλο και ο σουγιάς στα απόκρυφα