ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝ ΑΜΠΡΑΜΟΒΙΤΣ

Όποιος γνωρίζει από κοντά τον Δημήτρη Μελισσανίδη θα σου πει, χωρίς δεύτερη κουβέντα, ότι πρόκειται για σκληρό άνθρωπο. Πολύ σκληρό. Και αδίστακτο. Καμμία σχέση, δηλαδή, με τον αγωνιστικό χαρακτήρα της ΑΕΚ όπως διαμορφώθηκε στον έναν αιώνα ζωής της περίπου.

Ανοίγω παρένθεση, διότι θαρρώ πως θα βοηθήσει την κουβέντα μας. Ρομάν Αμπράμοβιτς. Γεννημένος δολοφόνος. Έχει φάει κόσμο και κοσμάκη. Η ψυχοπάθειά του η γκαγκστερική είναι ολοφάνερη στο απλανές βλέμμα του.

Ιστορική γκέλα του αποδυτηριάκια όταν εκτίμησε πως ο εβραϊκής και ουκρανικής καταγωγης ορφανός Ρομάν Αμπράμοβιτς δεν πρόκειται να αλλάξει τη μοίρα της Τσέλσυ. Τον Πανιώνιο της Αγγλίας παρέλαβε, με τον Λονδρέζικο Πανιώνιο θα κυκλοφορεί στο πρωτάθλημα είχα προβλέψει.

Να, όμως, που ο Ρώσος ολιγάρχης, τακίμι του Πούτιν, άλλαξε την κλάση της Τσέλσυ. Και από μία ομάδα lifestyle την έκανε πρωταθλήτρια στο νησί και πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη.

Η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν μόνον τον σωτήρα από την παρουσία του Δημήτρη Μελισσανίδη. Είναι αναγκαία και η “χειρουργική” επέμβαση του τίγρη με την επιστροφή του στην ομάδα.

Δεν είναι μόνον η ήττα από την Θύελλα Ραφήνας. Είναι και η απογοητευτική, η προβληματική πορεία στο πρωτάθλημα της γάμα εθνικής. Υπάρχουν και κάποια όρια. Οι δε νίκες με σκορ εντυπωσιακά, κάτι 8-0, δεν σβήνουν τη ντροπή της ήττας από ομάδα γάμα εθνικής.
 
Ένα τελευταίο. Το 1950 η εθνική Αγγλίας έχασε 1-0 από τις ΗΠΑ, σε παιχνίδι μουντιάλ, και οι Άγγλοι για μισό αιώνα δεν ήθελαν να χωνέψουν εκείνη την ήττα.

Διαβάστε ακόμα:

Οι μπράβοι μου θα συλλάβουν τους μπράβους σου