TO HAPPY END ΤΟΥ ΡΟΥ ΚΑΡΟΛ

Ποτό, άτιμο πράμα. Οπως και άλλες κακές συνήθειες, εθιστικές, που σε καταστρέφουν, αργά και βασανιστικά. Δεν βρίσκουν όλοι τη δύναμη να αντισταθούν. Κάποιοι χάνονται, λίγοι ανακάμπτουν. Ο Ρόυ Κάρολ, θύμα του αλκοόλ, ξαφνικά έγινε κεντρικό πρόσωπο για τους Αγγλους αυτές τις ημέρες, λόγω των αγώνων του Ολυμπιακού με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έδωσε δεκάδες συνεντεύξεις στα βρετανικά μέσα.

Κρατάω μερικές χαρακτηριστικές ατάκες ενός ανθρώπου που βίωσε τα πολύ υψηλά και τα πολύ χαμηλά. «Από την Μάντσεστερ Γ. περιπλανήθηκα και έπεσα πολύ χαμηλά. Η συμπεριφορά μου ήταν απαράδεκτη. Οταν βγάλεις κακό όνομα είναι δύσκολο να ξαναδουλέψεις. Εμεινα 8 μήνες στα αζήτητα κι έγινα αλκοολικός. Κόντεψα να χάσω την οικογένειά μου. Πήγα για αποτοξίνωση και σε δυο εβδομάδες τα είχα παρατήσει. Δεν άντεξα. Για καιρό δεν μιλούσα γι αυτό, όμως τώρα νοιώθω ανακουφισμένος που έχω πει την ιστορία μου. Ξαφνικά ήρθε μια πρόταση από την Κρήτη. Από έναν Ελληνα μάνατζερ που δεν έχω ιδέα πώς βρήκε το τηλέφωνό μου. Σκέφτηκα ότι στην καλύτερη ήταν ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα και στη χειρώτερη τσάμπα διακοπές σε ένα υπέροχο μέρος για μένα και την οικογένειά μου».

Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Οτι από τον ΟΦΗ βρέθηκε στον Ολυμπιακό, απέκρουσε το πέναλτυ με την Ρούμπιν Καζάν και άκουσε ρυθμικά το όνομά του στις εξέδρες του Καραϊσκάκη. Ο,τι πιο δοξαστικό για έναν ποδοσφαιριστή. Ενας τελειωμένος ηθικά άνθρωπος απογειώθηκε ποδοσφαιρικά.

Μού ήταν εξ αρχής συμπαθής. Αυτός ο Κάρολ. Ενας σκληρός και περήφανος Βορειο-Ιρλανδός. Οχι κάποιος χλεχλές, απατεωνίσκος. Χωρίς να ξέρω την ιστορία που κουβαλάει, παρά μόνο ότι κάποτε ήταν στην Μάντσεστερ, ότι είχε κάποια προβλήματα χαρακτήρα, ενώ κάποιοι μου είπαν ότι επρόκειτο για σαπάκι.

Διαβάζοντας όλες τις συνεντεύξεις που έδινε αυτές τις ημέρες, κατάλαβα. Βρήκε μια άλλη Κρήτη! Την ευκαιρία να σιδερώσει την λερωμένη εικόνα του, στην ποδοσφαιρική του πατρίδα. Αισθάνομαι ότι το πέτυχε. Ολοι στο νησί πληροφορήθηκαν τη διαδρομή του από το αλκοόλ μέχρι τον Ολυμπιακό, με ενδιάμεσο σταθμό την Κρήτη.

Ενας ψημένος και καμένος από τη ζωή, όσο και ευνοημένος. Τον κρυφομπάνισα στο Καραϊσκάκη χαμογελαστό, παρότι εκτός αποστολής. Ηταν το χαμόγελο της προσωπικής ικανοποίησης, της απόλυτης δικαίωσης. «Happy end» που τραγουδούν και ζητούν επιτακτικά οι φίλαθλοι σε όλα τα βρετανικά γήπεδα.

Διαβάστε ακόμα:

Πρόεδρος χαρτζηλικώνει χούλιγκανς