Η ΘΡΥΛΑΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Οι Αγγλοι το πήραν βαρειά και καλά κάνανε. Σου λένε δεν μπορεί, εμείς το πρώτο μαγαζί στην πιάτσα να βγάζουμε στη βιτρίνα ένα τόσο σκάρτο πράμα όπως η Γιουνάιτεντ με Ολυμπιακό. Με τον οποίο Ολυμπιακό δεν ασχολούνται καθόλου, επόμενο είναι.
Οσο κι αν προσπαθούν οι δικοί μας να βρουν μια αράδα για να τιτλοφορήσουν θέμα Αποθέωση της θρυλάρας από το διεθνή Τύπο. Τα μίντια έξω παίζουν εσωκομματικά. Οι μεν Αγγλοι γράφουν για τον δικό τους, από Αρσεναλ μερηά, Κάμπελ. Οι δε Ισπανοί για τον επίσης δικό τους Μίτσελ. Οι άλλοι την έχουν πέσει στο διασυρμό της Μάντσεστερ. Αυτό είναι το θέμα. Τα χάλια της Μάντσεστερ.
Εδώ στην Ελλάδα γράφουνε για το μεγαλείο της θρυλάρας, απόλυτα δικαιολογημένα και έχουνε εξαντλήσει σε λίγες ώρες όλες τις κορώνες σε υπερθετικό βαθμό. Είπαμε. Δικαίως, όχι αδίκως. Μετά από μια τέτοια εμφάνιση του Ολυμπιακού, επιτρέπονται και συγχωρούνται οι υπερβολές, αλλά όχι οι γραφικότητες.
Πάμε παρακάτω. Στην Αγγλία την πιο μεγάλη κουβέντα την είπε ο πρώην αρχηγός της Γιουνάιτεντ, ο Ρόυ Κιν. Αυτή η σκληρή ιρλανδόφατσα αποφάνθηκε: «Λέμε ότι αγγλικό πρωτάθλημα είναι το καλύτερο στην Ευρώπη. Οχι, κύριοι, είναι το καλύτερο προϊόν. Υπάρχει διαφορά». Σωστός ο παίκτης.
Τι είναι αυτό που είδαν οι Αγγλοι; Ηττα η Γιουνάιτεντ, η Αρσεναλ, η Μάντσεστερ Σίτυ. Τι τους έμεινε; Ο Μουρίνιο. Τον βλέπω να κρυφογελάει μέχρι να του βάλουν μπροστά το μαρκούτσι για να επαναλάβει ποιος είναι ο σπέσιαλ και ποιοι οι δευτεράντζες. Μη ξεφύγουμε. Οι Αγγλοι με αφορμή τις απανωτές ήττες στην Ευρώπη αρχίζουν και αμφιβάλουν πάλι για το πρωτάθλημά τους. Σκέφτονται μήπως κάτι πάει στραβά.
Το έχουμε σκεφτεί εμείς ποτέ αυτό; Ο Σάββας Θεοδωρίδης αναφέρθηκε σχετικώς και αποφάνθηκε ότι ο πρόεδρος του αναβαθμίζει το ελληνικό πρωτάθλημα και ότι ο Ολυμπιακός είναι χίλια χρόνια μπροστά από τις ελληνικές ομαδες. Σχήμα οξύμωρο μου μοιάζει αυτό, όπως μας έλεγαν στο σχολείο με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι».
Ας μείνουμε, λοιπόν, στην θρυλική νίκη της θρυλάρας κι ας αφήσουμε στην άκρη τους ελεύθερους πολιορκημένους του ελληνικού πρωταθλήματος. Με αυτούς έχουμε όλο το χρόνο να μιζεριάζουμε και να ασκούμε το εθνικό μας σπορ. Τη γκρίνια διανθισμένη με αδράνεια.
Διαβάστε ακόμα: