ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΝΟΥ ΑΡΕΙΑΝΟΥ

Είσαι οπαδός του Άρεως. Αγνός. Δεν έχεις προσωπικά συμφέροντα, άρα δεν σ' ενδιαφέρει ποιος είναι διοίκηση. Αλλοίμονο. Μιλάμε για ποδοσφαιρική ομάδα, όχι για κάποιο κόμμα, που θα κληθεί να κυβερνήσει την Ελλάδα.

Άλλο ποιος είναι ο πρωθυπουργός στη χώρα μας. Μιλάμε για τον πρόεδρο της ομάδας μας. Και λέμε, αν μιλάμε νορμάλ και δεν απευθυνόμαστε σε Μάου-Μάου, ότι δεν “βαπτίζεται” ο άλλος οπαδός της ομάδας για να έχει γνώμη ποιος θα είναι πρόεδρος. Ας είναι όποιος να 'ναι. Σιγά τώρα.

Οπαδός είμαι. Θέλω να βλέπω την ομάδα στο γήπεδο. Τη φανέλλα της. Μη σου πω ούτε και ποιος τη φοράει μ' ενδιαφέρει. Μόνο να την τιμάει τη φανέλλα ο ποδοσφαιριστής που τη φοράει.

Έτσι που λες. Είμαι οπαδός της αρειανάρας και δεν γουστάρω καμμία φάτσα διοικητική. Ούτε να την βλέπω. Για ποιο λόγο; Δεν είμαι ανώμαλος να τη βρίσκω με τον κάθε Λάμπρο Σκόρδα, σα να είναι σταρ του σινεμά. Όχι, ρε.

Μη σου πω ότι με τη φάτσα που έχει ο Σκόρδας, αν βέβαια είχε ταλέντο ηθοποιού κι όχι οδοντιάτρου, θα ήταν πολύ καλύτερος στα σήριαλ από τον Ζουγανέλη, τον Φιλιππίδη και τον Χαϊκάλη. Είμαι σίγουρος.

Δραματική σήμερα η κατάσταση του αρειανού οπαδού. Χειρώτερο φαρμάκι και από τον υποβιβασμό τα ρεζιλίκια των αρειανάρων. Αυτών που αντί να ενεργούν στο περιθώριο και με αποτελεσματικότητα, με ουσιαστική προσφορά, σκοτώνονται για το καλό της ομάδας.

Μπορώ, αλήθεια, εγώ ο αγνός φίλος του Άρεως να περιμένω κάτι απ' αυτούς οι οποίοι έτσι ή, αλλοιώς έχουν βάλει το χεράκι τους στην καταστροφή της ομάδας;

Διαβάστε ακόμα:

Αρης, η ζωντανή κόλαση από σωτήρες