Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ' ΑΛΛΟΝ ΑΙΩΝΑ
Για ξεκίνημα να σου πω ότι ο Ρομπέρτο, ο Ισπανός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, μου δίνει την εντύπωση ορκισμένου σωματοφύλακα του Ελ Σιντ. Δεν πρέπει να πέφτω έξω. Ο θρυλικός Ελ Σιντ κάτι τύπους σαν τον Ρομπέρτο θα είχε διαλέξει για την προσωπική του φρουρά. Σωματώδεις, με ματιά που τρυπάει τοίχο και σκέψη μέχρι αυτοθυσίας στο όνομα της πατρίδος, της αποστολής, του αρχηγού.
Μέγεθος ο Ένας, μέγεθος και οι περισσότεροι του ενός. Ο Ρομπέρτο λέει ότι η Ομάδα, το μέγεθος Ομάδα είναι οικογένεια, είναι γκρουπ αδύνατο να το διασπάσεις. Όποιος κάνει τέτοιες σκέψεις, είτε μιλάει ισπανικά, είτε μαροκινά, θα σου κάνει την ελευθερη μετάφραση ο αποδυτηριάκιας. Προηγουμένως να σταθώ στα μεγέθη που λέγαμε.
Μέγεθος η Ομάδα, όμως μέγεθος και το Άτομο. Δεν γίνεται δουλειά αν απουσιάζει η αρμονία. Πώς να συνεργαστείς, να δεθείς ψυχικά, συναισθηματικά, οικονομικά με άνθρωπο που είναι διαταραγμένος. Δεν γίνεται ποτέ. Θα τσακίσει η δουλειά.
Σε τόπο “κοινωνικής δικτύωσης” όπως λένε, ο Ρομπέρτο ανέβασε φωτογραφία του Ολυμπιακού όπου οι παίκτες δίνουν όρκο νίκης πριν τον αγώνα. Συγκινητικό. Ενδιαφέρον, το λιγώτερο.
Ποια αξία έχει ο όρκος, ρωτάει ο αποδυτηριάκιας, όταν στο κεφάλι των μελών της ομάδας, της στοάς, της συμμορίας, δεν κυκλοφορεί μια ιδέα, ένα αίμα, ένας σκοπός;
Λέει ο Ρομπέρτο, που φανερό είναι πως έχει επηρεαστεί από σχέσεις ανθρώπων που δένονταν μέχρι θάνατο σε πεπερασμένους αιώνες:
Η καλύτερη ομάδα δεν χαμογελά ποτέ, διότι το να νικάει είναι το αναμενόμενο, και όταν χάνει, τότε υποφέρει.
Η καλύτερη ομάδα δεν πανηγυρίζει μια νίκη, πανηγυρίζει μόνο με τα τρόπαια στα χέρια.
Υπάρχει και η ήττα στην καλύτερη ομάδα, αλλά σύντομα θα δέιξει ότι αυτή είναι η καλύτερη.
Τέλος, κατά τον Ρομπέρτο, η καλύτερη ομάδα δεν ονειρεύεται με τα αστέρια. Η καλύτερη ομάδα φοράει τα αστέρια στη φανέλλα της.
Κάτι τέτοιους τύπους, εάν εγώ ήμουν ΠΑΕ, θα τους ήθελα στην ομάδα μου μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Διαβάστε ακόμα: