ΕΙΜΑΙ ΠΑΟΚ, ΟΧΙ ΚΗΔΕΙΟΧΑΡΤΟ

Δεν μπορώ να το χωνέψω. Ο Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ; Αν τελικά πάει, θα σκάσω από το κακό μου. Πες το κι έτσι. Ότι βγάζω τις κακίες μου.

Δεν είμαι παοκτσής. Ούτε παριστάνω τον παοκτσή. Σαν ποδοσφαιρόφιλος έχω κάθε δικαίωμα να κρίνω τον καθένα. Δεν κατάλαβα. Μέγεθος είναι ο ΠΑΟΚ, δεν είναι μια ανύπαρκτη, μια περιθωρειακή ιστορία. Άρα, ό, τι τρέχει στον ΠΑΟΚ και σε κάθε ομάδα αιχμής πιθανόν να με χαλάει, όπως και να με φτιάχνει.

Λοιπόν. Άσε κι εμένα τον ζοχάδα. Σου λέω ότι έχω φιλαράκια παόκια που αρρωσταίνουν με τον Σάντος. Με τη φάτσα του Σάντος. Τι πράμα είναι αυτό, ρε; Σα να έρχεται από κηδεία ο άνθρωπος. Όχι απλά σκυθρωπός, αλλά κάργα θλιμένος. Λες και κουβαλάει επάνω του όλες τις δυστυχίες του κοσμάκη.

Όχι, ρε! ΠΑΟΚ είμαι, σου λέει ο άλλος. Πεινάω από αισιοδοξία. Θέλω να χορτάσω από ελπίδα. Με ποιον, ρε; Με τον μίστερ μνημόσυνο. Σε παρακαλώ. Πάρτε τον από μπροστά μου. Δεν τον μπορώ.

Τον θυμάμαι τον Σάντος στις συνεντεύξεις μετά τα παιχνίδια. Και να έχει κερδίσει η ομάδα, αυτός ο χριστιανός έμοιαζε με κηδειόχαρτο. Σα να έμαθε εκείνη τη στιγμή ότι ναυάγησε ο αυτοκρατορικός στόλος της πάλαι ποτέ αποικιοκρατικής Πορτογαλίας.

Τον προπονητή τον θέλουμε στον ΠΑΟΚ Μέγα Αλέξανδρο. Μπροστάρη. Να τον βλέπουμε και να γεμίζει η ψυχή μας η παοκτσήδικη. Να μας ενθουσιάζει. Να μας εμπνέει. Όχι αυτός ο καντηλανάφτης ο Σάντος.

Διαβάστε ακόμα:

Συμπεριφορά Σάντος με ερωτηματικά