ΠΟΥΓΙΟΛ, Ο ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΑ

Είμαστε τυχεροί που ακόμα κυκλοφορούν άτομα σαν τον Πουγιόλ. Ναι, την εννοώ πέρα για πέρα τούτη την κουβέντα. Είμαι τυχερός και δεν μιλάω σαν οπαδός της Μπαρτσελώνα, που δεν έχει χαθεί το είδος του πολεμιστή ποδοσφαιριστή. Καμμία σχέση ο μεγάλος αρχηγός της Μπάρτσα  με τον ποδοσφαιριστή-φαντάρο, με τον ποδοσφαιριστή-εργάτη, με τον ποδοσφαιριστή-σερβιτόρο.

Ο κρυόκωλος Ολλανδός Φαν Χάαλ, που στην Ισπανία συμπεριφερόταν σαν αποικιοκράτης της Ινδονησίας, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τη χαίτη του Κάρλες Πουγιόλ. Το μακρύ μαλλί ανακάτευε τα άντερα του προπονητή, διότι δεν του άρεσε ένας παίκτης να μην είναι πειθαρχικός.

Ελεύθερο πνεύμα, ανυπότακτο, ανεξάρτητο δείχνει το μακρύ μαλλί, και μια ανοικτή αμφισβήτηση στο πρόσωπό του. Έτσι το έβλεπε ο χουντικής νοοτροπίας Ολλανδός.

Ο Πουγιόλ έρχεται από παληά. Σήμερα, βέβαια, το ποδόσφαιρο έχει απωλέσει την ηρωική, την επική του διάσταση. Οι προπονητές, αυτοί οι μέγιστοι ενοχοι, το έχουν μετατρέψει σε τεχνοκρατικό, ψηφιακό κι έχουν πνίξει την αλανιάρικη καταγωγή του. Άλλη ιστορία αυτή, θα την συζητήσουμε σε άλλη ευκαιρία.

Όλοι οι πολέμαρχοι του παρελθόντος, πολιτισμένοι και βάρβαροι, πειρατές και βουνίσιοι, είχαν πλούσια, πλουσιώτατη κώμη. Ο απόλυτος αντρισμός. Δείγμα ηγετοσύνης. Ο Πουγιόλ γεννήθηκε με το γονίδιο αρχηγού. Περισσότερο από ποδοσφαιριστής είναι καπετάνιος, όμως με κώδικα. Όχι παρτιζάνος, όχι επαναστάτης, όχι ρέμπελος. Αρχηγεύει ένα συγκροτημένο σύνολο και πρώτα απ' όλους αυτός είναι που υπακούει στις επιταγές της ομάδας.

Μεγάλωσε με την Μπάρτσα ο αρχηγός που όπως ο ίδιος γνωστοποίησε αποχωρεί από την ομάδα μετά από 18 χρόνια. Ναι, είναι σίγουρο πως αν η μοίρα είχε διαλέξει μια άλλη ομάδα γι' αυτόν δεν θα είχε την ίδια εξέλιξη. Οφείλει πολλά στην Μπάρτσα, κι αυτή, η ομάδα της Καταλωνίας είναι τυχερή που τίμησε τη φανέλλα της μια φιγούρα δωρική, με ψυχή σπαρτιάτικη.

Διαβάστε ακόμα:

Φύτεψαν το δέντρο και δεν το ξέχασαν