ΠΛΗΓΩΜΕΝΕΣ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ

Κάπου τον έχω ξαναδεί τον παίκτη που φορούσε κι αυτός τη φανέλλα της εθνικής ομάδας στο ματσάκι με τους Κορεάτες. Λέω για τον ψηλό,με το όνομά Σαμαράς... Από την Σκωτία, λέει, τον φέρανε να παίξει. Μόνο που δεν κατάλαβα τι ακριβώς έκανε στο γήπεδο, ποιος ήταν ο ρόλος του, αν βέβαια είχε ρόλο.

Έξυνα το κεφάλι να θυμηθώ που τον έχω ξαναμπανίσει. Και, τελικά, έμεινα με το ερώτημα. Ποιο να είναι το παλληκάρι, γιατί κυκλοφορούσε στο γήπεδο χωρίς λόγο αυτός ο Σαμαράς.

Για τον Μήτρογλου δεν είχα πρόβλημα, αμέσως τον αναγνώρισα, έστω κι αν παρουσιάστηκε αλλαγμένος, σα λατίνος εραστής της μπελ επόκ. Και γαμώ την περιποίηση στο μαλλί. Σκασμένος, όμως, ο πιστολέρο, έτοιμος ήταν να τραβήξει το σιδερικό και να πατήσει τη σκανδάλη αν του έπιανες τη μύτη.

Ακούς εκεί να του πει ο Μάγκατ ότι “Θες δουλειά εσύ, αγόρι μου...”. Σκασμένος, σου λέω, ο Μήτρογλου, πώς να παίξει μπάλλα με τους κιτρινιάρηδες τους Κορεάτες; Ήταν πάντα εκτός μεγάλης περιοχής, και από τις πέντε φορές που έπιασε μπάλλα τις τρεις τις έδωσε στο πουθενά.

Αν εξαιρέσεις Φετφατζίδη που μπήκε αλλαγή την τελευταία μισή ώρα και ολίγον Δημήτρη Παπαδόπουλο, επίσης στον ίδιο χρόνο, όλοι οι άλλοι βαριόντουσαν να παίξουν. Ίσως από τη στεναχώρια τους, που θα χάσουν τον Φερνάντο Σάντος.

Λάθος του Πορτογάλου να γνωστοποιήσει πριν το μουντιάλ ότι δεν θα ανανεώσει το συμβόλαιό του. Τα παιδιά είναι αισθηματίες. Το πήραν κατάκαρδα, που ο Σάντος τους εγκαταλείπει.

Διαβάστε ακόμα:

Της Εθνικής η φανέλλα, όχι κάποια μπυραρία