ΡΕΑΛ – ΜΠΑΡΤΣΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

Παιχνίδι ροής είναι το ποδόσφαιρο. Από τη στιγμή που αρχίζει το έργο δεν πρέπει να σταματά. Αν είναι δυνατόν να μη διακόπτει ούτε μια φορά το κοράκι με κάποιο σφύριγμα. Σου λέω ότι αυτό είναι το σπουδαιότερο στοιχείο, σε επίπεδο θεάματος, στο ποδόσφαιρο. Η ροή, ο ρυθμός να κρατιέται στο παιχνίδι.

Η κουβέντα με αφορμή το μαγικό ποδόσφαιρο που είδαμε στο Ρεάλ – Μπαρτσελώνα. Όποιος δεν το χάρηκε και έμεινε στις αποφάσεις του διαιτητή, δίκαιες και όχι, δεν ανήκει στο ποδόσφαιρο.

Δεν αγνοώ ότι παίζει το στήσιμο. Ότι κάποιοι μπορεί να επηρεάζουν έτσι η, αλλοιώς τον διαιτητή, ο οποίος στο φινάλε είναι μέρος του παιχνιδιού. Δεν τον απαλλάσσω της ευθύνης, ούτε αυτούς που κρύβονται από πίσω του.

Όσο, όμως, κατηγορούμενος είναι ο μιλημένος διαιτητής τόσο και περισσότερο είναι άξιοι κατηγορίας αυτοί που μαγαρίζουν το ποδόσφαιρο, με αφορμή το κοράκι.

Πώς να το πω, ρε; Υψηλής κλάσεως θέαμα πρόσφεραν Ρεάλ – Μπαρτσελώνα. Σα να ήσουν σινεμά και έβλεπες το έργο χωρίς διάλειμμα. Εδώ στην Ελλάδα το θέλουμε το έργο να το παίζουν οι απ’ έξω, όχι μόνο οι ηθοποιοί που είναι πάνω στη σκηνή του θεάτρου.

Διαβάστε ακόμα:

Κούγιας και Βελλής ο Ρονάλντο