ΟΛΥΜΠΙΑΚ0Σ – ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΙΟΥΝΙΧ ΑΠΟΨΕ

Κακή μέρα να είσαι oλυμπιακός σήμερα. Να περάσει η βραδιά, να φύγει αυτό το ματσάκι στο τσάμπιονς ληγκ, που θα το βλέπουν οι γαύροι και θα σκέφτονται ότι θα μπορούσαν να έπαιζαν εκείνοι αντίπαλοι της πρωταθλήτριας Ευρώπης και του Γκουαρδιόλα.

Άλλη μέρα, άλλη βραδιά θα ήταν απόψε, αν δεν πάθαιναν τη νίλα στο Ολντ Τράφορντ. Από μια Γιουνάιτεντ μάλιστα που είναι στα κάτω της, που αγωνιστικά, ανταγωνιστικά δεν φαινόταν να υπερτερεί αυτού του Ολυμπιακού. Ή μάλλον, όχι αυτού του τωρινού, αλλά εκείνου που την πάτησε στο Καραϊσκάκη.

Και ερωτώ: τι σχέση είχε ο Ολυμπιακός του Φαλήρου με τον Ολυμπιακό του Μάντσεστερ; Οση ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Άλλη ομάδα. Οσο και να μετράνε οι φανέλλες, όσο και να σε πιάνει δέος στο Θέατρο των Ονείρων, όταν έχεις πάρει 2-0 στο πρώτο παιχνίδι, όταν μάλιστα έχεις κάνει κοτζάμ Γιουνάιτεντ να δείχνει ομαδούλα, έχεις μια ψυχολογία, έναν αέρα. Στο Μάντσεστερ ο Ολυμπιακός μπήκε και βγήκε σαν χεσμένος.

Και μένα δεν μου λέει τίποτα ότι στα τελευταία 20 λεπτά «στρίμωξε» τη Γιουνάιτεντ. Παπάρια μάντολες. Η Μάντσεστερ γύρισε πίσω, έδωσε χώρο, κυττούσε να κρατήσει το σκορ πρόκρισης και άμα λάχαινε καμιά κόντρα, να βάλει τέταρτο. Οι αλήθειες να λέγονται. Όπως και θα πω και μια ακόμη αλήθεια, αργότερα. Μείνε συντονισμένος.

Ως τότε σκέψου τι θα γινόταν σήμερα έτσι και έπαιζε Ολυμπιακός – Μπάγερν Μιούνιχ στο Καραϊσκάκης. Σαν ψέμα σού ακούγεται τώρα, ε;

Διαβάστε ακόμα:

Οι μικρότερες προσδοκίες στην Ιστορία