Η ΠΟΝΗΡΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Τη δεκαετία του '80, αποδυτηριάκιας μιλάει, οι πρόεδροι των μικρών ΠΑΕ είχαν παραπονηρέψει. Άσε τον Βαρδινογιάννη και τον Νταϊφά να σκοτώνονται ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα.

Το κουμάντο στο ποδόσφαιρο το έκαναν οι μικροί. Ό, τι λέω. Με δάσκαλο τον μακαρίτη Γιώργο Δέδε η συνωμοτική τετράδα Θεοδωρίδης Ηρακλέους, Καλογιάννης Αθηναϊκού, Λουκόπουλος Παναχαϊκής και Βίκτωρ Μητρόπουλος Αιγάλεω, αυτοί έκοβαν και μοίραζαν κουφέτα στην πιάτσα.

Από κοντά, αλλά εκτός “συμμορίας”, ο Κανελλάκης του Ιωνικού. Προσκυνημένες το 90% των ομάδων Β' και Γ' εθνικής στην “εποπτεία” του τότε μόνιμου προέδρου της ΕΠΑΕ Γιώργου Δέδε. Συμπέρασμα;

Η τετραμελής συμμαχία των μικρών ΠΑΕ και χοντροκονόμησε και είχε την προστασία της διαιτησίας. Και επειδή ήταν πρόεδροι κωλοπετσωμένοι είχαν πάρει πρέφα το έργο. Δεν κοντράρουμε τις μεγάλες ομάδες. Γιατί;

Τρεις βαθμούς μας δίνει η νίκη αν κερδίσουμε π.χ. τον Ολυμπιακό ή, τον Παναθηναϊκό, τρεις και την Ξάνθη ή, τον ΟΦΗ και τον Πιερικό. Για ποιο λόγο να ζοριστούμε, αν δεν πέσουν φράγκα από τρίτη ομάδα, να νικήσουμε την ανώτερη ομάδα; Το περνάμε στο ντούκου το ματς κόντρα στην ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, για να γλυτώσουμε κάρτες και τραυματισμούς. Και κόπωση των ψευτογυμνασμένων ποδοσφαιριστών μας.

Άλλη φάση αυτή με τον ΠΑΟΚ. Σα ανόητη μικρή ομάδα τα έδωσε όλα μέσα και έξω από το γήπεδο για να αποκλείσει τον Ολυμπιακό και το πλήρωσε με κόστος μη μετρήσιμο. Ανά κατά δια έγινε κοτζάμ ΠΑΟΚ αμέσως μετά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού. Σαν τον άλτη που τελικά κατάφερε να πηδήξει το χαντάκι, να μην τσακιστεί στο γκρεμό, αλλά όταν προσγειώθηκε μετά το άλμα είχε σπάσει πόδια, χέρια και πλευρά.

Διαβάστε ακόμα:

Ξάδελφος του Πάμπλο Γκαρσία ο Ινσαουράλδε