ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ ΗΤΑΝ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΩΛΙΣΤΑΣ

Μεγάλο φορτίο ανέλαβε να σηκώσει ο Δημήτρης Μελισσανίδης με την επιστροφή του στην ΑΕΚ. Φορτίο ασήκωτο, και δεν αναφέρομαι στο κεφάλαιο Ξεκινώ από το μηδέν, από το μείον μηδέν, για να δημιουργήσω το μακράν καλύτερο γήπεδο της Ευρώπης. Άστο αυτό. Υπάρχει και η ομάδα. Πόσο θα μετράει η ομάδα όταν ξαναβρεθεί στο μεγάλο πρωτάθλημα.

Για όσους ξέρουν μπάλλα και κάτω από το χορτάρι του γηπέδου πιο εύκολο θα ήταν για το αφεντικό της ομάδας να την ανελάμβανε στην σούπερ ληγκ, παρά στη Γ΄ εθνική. Μιλάμε αγωνιστικά. Μόνον αγωνιστικά.

Στόχος της ΑΕΚ, λοιπόν, επειδή μιλάμε αγωνιστικά και ορθολογικά ήταν όχι απλά να περάσει με τη μια την κατηγορία, αλλά να αρχίσει να μπαίνουν οι βάσεις στο κτίσιμο μεγάλης ομάδας. Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Με επιλογές απ’ αυτόν που ασπρίζει τις γραμμές στο γήπεδο μέχρι τις μεταγραφές και τον προπονητή. Αυτό δεν έγινε. Αυτό που έγινε είναι η απόφαση της παραμονής του ίδιου προπονητή.

Ο Μελισσανίδης ξεκίνησε μπασκετμπωλίστας στην Κοκκινιά αλλά μετά το στρατό τον κέρδισε το παραγοντιλίκι στο ποδόσφαιρο,με τον Ιωνικό της Γ εθνικής. Παιδί της πιάτσας γρήγορα πήρε πρέφα το μεγάλο «μυστικό». Έχεις ομάδα; Είσαι θεός σαν πρόεδρος. Θεός να είσαι σαν πρόεδρος, όμως η ομάδα δεν περπατάει; Δεν γλυτώνεις τα μπινελίκια. Με τίποτα.

Διαβάστε ακόμα:

Αποκαλύψεις παναθηναϊκής τρέλλας