ΙΔΙΑ ΡΑΤΣΑ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ, ΑΛΛΟ ΚΑΛΟΥΠΙ

Με Βραζιλία ξεκινάει το μουντιάλ. Έτσι γίνεται. Η διοργανώρια ανοίγει το χορό. Η αγαπημένη μας Βραζιλία, που πλέον δεν είναι και πολύ Βραζιλία. Η ομάδα,  δηλαδή, που περισσότερο από κάθε άλλη λατρεύει το τεχνικό ποδόσφαιρο, το αλανιάρικο και φυσικό, το αρτίστικο κι όχι το τεχνοκρατικό και ψηφιακό, που βγαίνει από το λογισμικό προπονητών τύπου Μουρίνιο.

Όλα αλλάζουν, ρε. Θα χάσει, λοιπόν, και η Βραζιλία την αγνότητά της, την καλλιτεχνία της, τον αυθορμητισμό της. Στο φινάλε είναι υποχρεωμένη να ανταγωνιστεί μ' άλλες “σχολές” και για να διατηρήσει τα πρωτεία, για να δικαιώσει το δικό της πνεύμα ποδοσφαιρικό, σε κάποιο βαθμό θα μεταλλαχθεί. Η ποδοσφαιρική της ψυχή θα παραμένει η ίδια, όμως.

Είχα τρομάξει από την αγαπημένη μου Βραζιλία στο μουντιάλ του 1974. Από τότε! Αν είναι δυνατόν. Έπαιζε σα Γερμανία! Σαν Αγγλία! Έβαλε βαρβαρισμό, κάτι περισσότερο από σκληρότητα στο παιχνίδι της.

Τι προβλέπω για την Βραζιλία του 2014 στη Βραζιλία; Μία άλλη ομάδα. Δηλαδή; Κάθε τετραετία η Βραζιλία είναι ίδια ράτσα αλλά διαφορετική σε γεύση και ποιότητα. Ίδια τεχνοτροπία, σ' άλλο καλούπι. Ίσως δεν θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει αυτό, όταν πρόκειται για μία ομάδα χύμα όπως είναι η Βραζιλία.

Διαβάστε ακόμα:

Το ξεβράκωμα του απόλυτου φαβορί