Η ΜΠΑΛΛΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ

Παικταράδες είναι αυτοί  που φοράνε τη φανέλλα της εθνικής Ισπανίας. Ένας κι ένας. Με την προσωπική του Ιστορία ο καθένας. Στο ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Στον ανταγωνισμό της βιτρίνας του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κι όμως αποκλείστηκαν πριν ακόμα δώσουν το τρίτο παιχνίδι.

Τι συμβαίνει; Τίποτα δεν συμβαίνει. Μιλάνε οι νόμοι της φύσης. Της ζωής. Του ποδοσφαίρου. Να τρωει κλωτσιά στον πισινό και να την διώχνουν από το μουντιάλ, πολύ πριν της ώρας της, την πρωταθλήτρια κόσμου και της Ευρώπης.

Κυρίαρχη στην μπάλλα η Ισπανία τα τελευταία 20 χρόνια σαν πρωτάθλημα και σαν εθνική ομάδα την τελευταία δεκαετία. Πρώτη στο Ευρώ 2008 και 2012, πρώτη και στο μουντιάλ 2010. Και με την παρουσία της στο μουντιάλ του 2014 πήραμε όλοι το μάθημά μας. Δηλαδή;

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν αυτοκρατορίες. Ούτε πλανηταρχίες. Η ηγεμονία κάθε χώρας στα γήπεδα σήμερα δεν έχει διάρκεια. Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Αύριο ξαναείσαι. Η Βραζιλία το πήρε το 1970 και το ξαναπήρε το 1994, στα πέναλτυ, από την Ιταλία, η οποία κι αυτή το ξαναπήρε μετά από 24 χρόνια, το 1982 και το 2006. Σειρά έχει η Γερμανία που πριν από 24 χρόνια πήρε το τελευταίο του μουντιάλ;

Άλλο λέμε. Η μπάλλα, το ποδόσφαιρο είναι ο βασιληάς, όχι κάποια ομάδα.

Διαβάστε ακόμα:

Οι Ισπανοί 47, οι Ελληνες 10